Nieustosunkowanie się przez organ podatkowy do odwołania podatnika podważającego zasadność decyzji dotyczącej wymiaru uzupełniającego a jedynie rozpoznanie odwołania w zakresie wymiaru pierwotnego stanowi naruszenie art. 174 Kpa.

Niedopuszczalne jest pobieranie podwyższonych stawek opłat wynagrodzenia za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego /par. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/ w sytuacjach nie objętych hipotezą art. 17 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./.

Jeżeli podatnik nie dopełnił obowiązku zawiadomienia urzędu skarbowego /w przewidzianym terminie/ o zatrudnieniu dodatkowych osób, który powoduje utratę warunków do zwolnienia od podatków, to traci prawo do zwolnienia poczynając od roku podatkowego, w którym utracił te warunki /par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 1984 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego

1. Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na nieudzielenie odpowiedzi na krytykę prasową służy zainteresowanej redakcji także wówczas, gdy pismo otrzymane od adresata krytyki w wykonaniu obowiązku z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./ nie spełnia prawnych wymogów odpowiedzi na krytykę, wynikających z par. 1 ust. 3 i par. 7 ust. 2 rozporządzenia

Właściciel lub zarządca budynku jedynie "potwierdza" nie zaś "przyznaje" uprawnienia do przebywania w lokalu osobom ubiegającym się o zameldowanie na pobyt stały. Uzależnienie owego potwierdzenia od zawarcia dodatkowych umów związanych z zajmowaniem lokalu jest bezskuteczne i bezprawne, ponieważ stanowi naruszenie ustawowego obowiązku nałożonego przepisem art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974

Spory dotyczące wysokości czynszów najmu za mieszkania zakładowe, ustalonych według stawek podwyższonych, są rozpatrywane przez terenowe organy administracji państwowej /art. 2 par. 3 Kpc w zw. z par. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/.

Skorzystanie z doraźnej pomocy lekarskiej w trakcie trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi sądowo-administracyjnej nie jest racjonalnie uzasadnioną przeszkodą do wniesienia tej skargi /art. 199 par. 1 Kpa w zw. z art. 168 par. 1 Kpc/.

Niedopuszczalne jest przydzielenie jako lokalu zamiennego /art. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ części dotychczas zajmowanego lokalu mieszkalnego, nawet technicznie wyodrębnionej i nie wymagającej korzystania ze wspólnych urządzeń i pomieszczeń, chyba że na takie rozwiązanie wyraża zgodę osoba uprawniona do otrzymania lokalu zamiennego.

1. Intencją wprowadzenia ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy /Dz.U. nr 35 poz. 229/ - dającą się odczytać zwłaszcza z treści art. 8 ust. 2 i art. 11 ust. 1 - było przeciwdziałanie zjawisku utrzymywania się ze źródeł sprzecznych z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo ze źródeł nie ujawnionych, nie zaś ustanowienie obowiązku pracy. 2. Przesłanką

Dla zastosowania podwyżki stawki karty podatkowej na podstawie par. 9 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1985 r. w sprawie karty podatkowej oraz opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła /Dz.U. nr 57 poz. 294/ należy wykazać, iż działalność podatnika odbiega od rozmiarów przeciętnej i to w takim stopniu, iż stawka w granicach określonych w tabeli byłaby oczywiście, a

Jeżeli lokal opróżniany nie podlega przepisom prawa lokalowego, a postępowanie egzekucyjne zmierzające do jego opróżnienia prowadzi nie organ administracji państwowej, lecz komornik sądowy, organ lokalowy dysponuje prawną możliwością przydzielenia pomieszczenia zastępczego, ale nie ciąży na nim obowiązek dokonania takiego przydziału na rzecz zobowiązanego do opróżnienia lokalu.

O tym, kto spośród osób bliskich najemcy ma zamieszkać wspólnie z nim w zajmowanym lokalu, nie może decydować wynajmujący, lecz sam najemca.

Odmowa uwzględnienia wniosku o przydział lokalu lub pomieszczenia zastępczego z powodu nieumieszczenia na liście przydziałów, bez jednoczesnego podjęcia czynności zmierzających do rozstrzygnięcia w przedmiocie umieszczenia na owej liście, nie odpowiada wymogom prawnego uzasadnienia decyzji administracyjnej /art. 107 par. 3 Kpa/.

1. W sprawach o przyznanie uprawnień, zasada uwzględniania własnego interesu strony do granic kolizji z interesem społecznym podlega istotnej modyfikacji; w razie wprowadzenia do dyspozycji przepisu, obowiązku kwalifikowania każdego przypadku jako "szczególnie uzasadnionego względami społecznymi". Taka klauzula wyznacza wówczas powyższą granicę oraz oznacza, że szczególny charakter względów uzasadniających

Jakkolwiek imię nadawane dziecku może być symbolem wartości kultywowanych w rodzinie, wybór tych wartości i sposób ich afirmacji /jeśli tylko nie narusza obowiązującego prawa/ należy do rodziców dziecka.

Wykładnia przepisu par. 16 ust. 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./ zmierzająca do rozszerzenia kręgu osób, którym można wydawać zezwolenia pomimo posiadania innych jeszcze źródeł utrzymania nie znajduje uzasadnienia w konstrukcji tego przepisu, który dopuszcza

Orzeczony przez kolegium do spraw wykroczeń zakaz prowadzenia pojazdów na okres 1 roku oznacza okresową utratę uprawnień warunkujących udzielenie zezwolenia na prowadzenie publicznego transportu drogowego taksówką osobową i daje podstawę do obligatoryjnego cofnięcia tego zezwolenia zgodnie z par. 42 ust. 3a rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca

1. W świetle par. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele /Dz.U. nr 28 poz. 146 ze zm./ za "produkt główny" objęty szkodą uważa się zarówno ziarno jak i słomę. Jednakże w przypadku gdy umowa kontraktacji opiewa wyłącznie na ziarno, to tylko odnośnie tej części plonu

W przypadku gdy umowa ma - w świetle regulacji Kodeksu cywilnego - wiele cech umowy kontraktacyjnej, ale nie zawiera zastrzeżeń, że chodzi o dostarczenie wytworów wyłącznie wyprodukowanych w gospodarstwie rolnika /strony umowy/, którego nazywa "dostawcą", nie "producentem" jest bliższa umowie sprzedaży rzeczy przyszłych, niż umowie kontraktacyjnej /par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia

Naruszenie przez organ administracji państwowej art. 209 Kpa powinno być kwalifikowane jako rażące naruszenie prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do kontroli legalności postanowień wydanych w trybie uregulowanym w rozdziale 9 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Cofnięcie zezwolenia na prowadzenie transportu drogowego taksówką osobową na podstawie przepisu par. 42 ust. 3a w związku z par. 16 ust. 1 pkt 2 lit. "d" oraz par. 19 ust. 2 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./ nie jest automatycznym następstwem nie zgłoszenia przerwy

Jeżeli rozstrzygnięcie pozostawiono uznaniu organu orzekającego, ma on obowiązek wskazania w uzasadnieniu swej decyzji, dlaczego wybrał to, a nie inne spośród dopuszczalnych rozwiązań prawnych /art. 107 par. 3 Kpa/.