1. Unormowania par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 grudnia 1987 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe - Dz.U. nr 40 poz. 230/ oraz unormowania zawarte w załączniku Nr 2 do wymienionego rozporządzenia, określające stawkę czynszu za lokal użytkowy należną od organizacji społeczno-politycznych, obejmują również organizacje społeczno-zawodowe rolników indywidualnych

Celem instytucji wstrzymania wykonania decyzji ostatecznej, od której wniesiono skargę do sądu administracyjnego jest zapobieżenie przymusowemu wyegzekwowaniu nałożonego nią obowiązku albo dobrowolnemu zrealizowaniu przyznanego uprawnienia administracyjnego. Natomiast decyzja "odmawiająca wznowienia postępowania administracyjnego" /art. 149 par. 3 Kpa/ nie podlega ani przymusowemu, ani dobrowolnemu

1. Art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ i par. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 marca 1981 r. w sprawie zasad i trybu przydziału lokali mieszkalnych /Dz.U. 1985 nr 40 poz. 196/ nie stwarzały prawa podmiotowego otrzymania przydziału pomieszczenia zastępczego na czas oczekiwania na mieszkanie spółdzielcze, lecz stwarzały prawną

Czy po wejściu w życie /1 styczeń 1988 r./ przepisów rozporządzenia z dnia 9 listopada 1987 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego /Dz.U. nr 36 poz. 203/ kierownikowi wydziału spraw lokalowych urzędu dzielnicowego, w którym nie ustanowiono organu o właściwości szczególnej do spraw zdrowia i opieki społecznej, przysługuje kompetencja /jest właściwy rzeczowo/ do wydawania decyzji

1. Uchwała rady narodowej jest źródłem prawa miejscowego obowiązującego na terenie jej właściwości. 2. Prawo miejscowe nie może pozostawać w sprzeczności z prawem powszechnie obowiązującym.

Przebywanie w innej miejscowości w celu pobierania nauki w szkole nie stanowi spełnienia przesłanki opuszczenia lokalu bez wymeldowania /art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./, chyba że towarzyszą temu inne okoliczności, wskazujące na zamiar stałego związania się z miejscem pobytu czasowego.

Powstanie uprawnienia do "zarządu gruntem państwowym" nie jest rezultatem nawiązania stosunku zobowiązaniowego pomiędzy organem administracji państwowej a państwową jednostką organizacyjną. O ustanowieniu zarządu rozstrzyga organ w sposób władczy i jednostronny, nie zaś cywilnoprawnym. Dalsze skutki owego jednostronnego rozstrzygnięcia mogą mieć charakter cywilnoprawny - możliwe jest w szczególności

Dostarczenie odbiorcy znacznej ilości artykułów niefakturowanych /jako opakowanie/ i nie wykazanych w księgach podatkowych, a objętych ze względu na ich rodzaj umową sprzedaży, stanowi podstawę do pominięcia ksiąg podatkowych jako dowodu w postępowaniu /art. 169 par. 1 Kpa/.

Brak ustawowej przesłanki uwzględnienia żądania zgłoszonego we wniosku wszczynającym postępowanie administracyjne nie czyni tego postępowania bezprzedmiotowym w rozumieniu art. 105 par. 1 Kpa, lecz oznacza jedynie bezzasadność żądania strony.

Przekwaterowanie, na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, osób bliskich najemcy, jest możliwe tylko wobec takich osób bliskich pozostawionych w lokalu, którym decyzją administracyjną odmówiono przydziału tego lokalu na podstawie art. 42 ust. 1 wymienionej ustawy, nie może natomiast być rozciągnięte na te osoby bliskie, które nie otrzymały

1. W postępowaniu administracyjnym lub sądowym skutecznie można powoływać się na przysługujące prawo do dodatkowej powierzchni mieszkalnej ze względu na stan zdrowia wówczas, gdy zainteresowana osoba legitymuje się decyzją terenowego organu administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw zdrowia i opieki społecznej stopnia podstawowego, przyznająca uprawnienie do dodatkowej powierzchni

Osoba bliska najemcy, zamieszkała wspólnie z nim w lokalu objętym stosunkiem najmu, ma uprawnienie pochodne do przebywania w lokalu bez względu na stanowisko właściciela budynku; wynajmujący /właściciel/ jedynie potwierdza /poświadcza/ rzeczywiste uprawnienia do przebywania w lokalu, nie udziela zaś zgody na zameldowanie /par. 7 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca

Osoba umieszczona na rocznej liście przydziału mieszkań kwaterunkowych nie może, w trybie skargi wnoszonej do sądu administracyjnego na podstawie art. 216 Kpa, skutecznie żądać zobowiązania organu lokalowego do wydania decyzji o przydziale określonego lokalu przed upływem roku, na który opiewa lista, ponieważ przysługuje jej pierwszeństwo do przydziału lokalu w roku następnym /par. 8 rozporządzenia

Jeżeli organ podatkowy stwierdzi istnienie chociażby jednej okoliczności wymienionej w par. 17 ust. 1 pkt 1-7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie opłacania podatków obrotowego i dochodowego od przychodów rzemieślników ze świadczeń wykonywanych za pośrednictwem spółdzielni rzemieślniczych /Dz.U. nr 43 poz. 197 ze zm./, obowiązany jest wyłączyć podatnika z tej formy opodatkowania

1. Par. 7 ust. 2 pkt 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /Dz.U. nr 23 poz. 205; zm. M.P. 1985 nr 9 poz. 80/ określający pierwszeństwo w nabyciu gruntów przysługujące młodym rolnikom należy interpretować rozszerzająco i rozumieć jako młodych rolników tych którzy odpowiadają kryteriom

Przedmiotem sprawy o przydziale lokalu opuszczonego przez najemcę, na rzecz pozostawionej w lokalu osoby bliskiej, na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, jest cały lokal o powierzchni takiej, jaką użytkował najemca, chociażby tylko część tego lokalu została przydzielona osobie bliskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/, jeżeli nieruchomość /w całości lub części/ stanie się dla państwowej jednostki organizacyjnej zbędna, to organ administracji może stwierdzić wygaśnięcie zarządu. Dobór kryteriów, którymi należy kierować się przy wydaniu takiego rozstrzygnięcia należy do organu

Jeżeli stwierdzenie przez Naczelny Sąd Administracyjny nieważności decyzji administracyjnej /art. 207 par. 3 Kpa/ nie oznacza uwzględnienia skargi, to nie zachodzi podstawa orzeczenia zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej /art. 208 Kpa/.

1. Nie każdy przypadek uchylania się od podjęcia pracy przez osobę objętą zakresem stosowania ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu wobec osób uchylających się od pracy /Dz.U. nr 33 poz. 229/ może być uznany za społecznie nieusprawiedliwiony a fakt czerpania środków utrzymania z innych źródeł niż zarobki z własnej pracy najemnej, twórczej bądź prowadzonej na własny rachunek - za sprzeczny

Posługiwanie się w postępowaniu administracyjnym "wywiadami środowiskowymi" lub "notatkami urzędowymi", będącymi wynikiem rozmów ze świadkami, stanowi naruszenie przepisów dotyczących dowodów ze świadków /art. 79 i art. 81 Kpa/.

Art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 21 poz. 124/ ma zastosowanie do wszystkich rodzajów dotychczasowych mieszkań funkcyjnych, wymienionych w art. 4 tej ustawy /w tym do dozorców i palaczy centralnego ogrzewania/.

Dokonanie, w oparciu o uchwałę rady narodowej, wyboru strony, której należy przydzielić lokal użytkowy, jeżeli każda z ubiegających się stron prowadzi działalność wymagającą "korzystania z lokalu użytkowego w danej miejscowości" /art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, wystarczająco uzasadnia wykonywanie spoczywającego na organach administracji