NSA oddala skargę kasacyjną, uznając, że przesłanki prawne do uchylenia przybicia nieruchomości nie zostały spełnione, gdyż nie wykazano naruszeń rażących przepisów prawa na etapie licytacji, które uzasadniałyby uchylenie czynności egzekucyjnych. Poprzednie fazy postępowania nie mogą być kwestionowane w odniesieniu do przybicia.

Sąd administracyjny uznaje, że odmowa zwolnienia środków spod egzekucji, dokonana przez organ skarbowy, była zasadna, gdyż nie doszło do przekroczenia granic uznania administracyjnego, a skarżący nie wykazał istnienia ważnego interesu uzasadniającego zwolnienie.

Przekształcenie trwałych użytków zielonych uzasadniające zmniejszenie płatności RŚK odnosi się tylko do działek objętych zobowiązaniem rolno-środowiskowo-klimatycznym, a nie do całego gospodarstwa. Literalna wykładnia przepisów nie jest wystarczająca i wymaga uwzględnienia wykładni systemowej oraz celowościowej.

Skarga kasacyjna na oddalające skargę postanowienie sądu administracyjnego dotyczące skargi na czynność egzekucyjną nie może skutecznie kwestionować formalnej poprawności tytułu wykonawczego, który powinien zostać oceniony przez inne środki prawne. Skuteczne zaskarżenie czynności egzekucyjnych wymaga koncentracji na właściwym jego przebiegu.

Skarga na czynność egzekucyjną w postaci obwieszczenia o licytacji nie może być podstawą do podważania innych czynności egzekucyjnych, takich jak opis i oszacowanie wartości nieruchomości, które winny być zaskarżane na właściwych etapach postępowania.

Decyzja ZUS o odmowie zwolnienia z opłacania składek za okresy od marca do maja 2020 r. została uchylona na skutek naruszenia przez organ zasad wynikających z przepisów o związaniu postanowieniami prawomocnych wyroków, co legło u podstaw oddalenia skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

W przypadku konkurencyjnych wniosków o płatność, badanie tytułu prawnego do gruntu jest konieczne jedynie przy istniejącym konflikcie krzyżowym, a wycofanie wniosku przez jedną ze stron eliminuje potrzebę takiej analizy.

Sąd kasacyjny uznaje, że doręczenie korespondencji administracyjnej na adres wskazany przez stronę w postępowaniu jako prawidłowe, wiążące jest dla organu, nawet jeżeli adres ten różni się od faktycznego adresu zamieszkania strony, co skutkuje oddaleniem skargi.

Brak podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wywołanej przez substancje chemiczne w miejscu pracy, gdyż zgromadzony materiał dowodowy, zwłaszcza orzeczenia lekarskie oraz opinie uzupełniające, nie wykazał związku przyczynowo-skutkowego między dolegliwościami a narażeniem zawodowym.

Umorzenie postępowania karnego wszczętego wobec pracownika ochrony nie uzasadnia wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego decyzją o skreśleniu z listy kwalifikowanych pracowników zabezpieczenia technicznego, gdyż nie stanowi przesłanki z art. 145 §1 pkt 8 k.p.a.

Sąd podkreślił, że kara za zajęcie pasa drogowego odnosi się do całego okresu utrzymywania zajęcia, a nie tylko do jednorazowego aktu. Osobą obowiązaną do uzyskania zezwolenia i poniesienia kary jest obecny zarządca działający w imieniu właściciela.