Skarga kasacyjna, podnosząca zarzuty proceduralne wobec wyroku sądu pierwszej instancji, została oddalona przez Naczelny Sąd Administracyjny z uwagi na brak wykazania wpływu tych zarzutów na wynik sprawy oraz niewłaściwą konstrukcję skargi.

NSA uznał wszystkie zarzuty skargi kasacyjnej za niezasadne i oddalił ją; postanowienie WSA w Gliwicach zostało utrzymane w mocy. Sąd odstąpił od zasądzenia kosztów kasacyjnych ze względu na trudną sytuację materialną skarżącej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż skarga kasacyjna była niezasadna, a Wojewódzki Sąd Administracyjny działając zgodnie z prawem, prawidłowo wywiązał się z obowiązku kontroli legalności administracji publicznej w zakresie postępowania egzekucyjnego.

Dokonanie zmian umowy o roboty budowlane poprzez zlecenie wykonawcy dodatkowych, tożsamy rodzajem robót niewspółzwiązanych funkcjonalnie z pierwotnym zamówieniem, w świetle art. 144 ustawy Prawo zamówień publicznych narusza zasady uczciwej konkurencji i wymaga otwartego postępowania przetargowego.

Decyzja administracyjna wydana przez osobę bez stosownego upoważnienia jest nieważna z powodu rażącego naruszenia prawa, a statuty i regulaminy wewnętrzne GITD nie mogą zastąpić formalnego upoważnienia wymaganego przez art. 268a k.p.a.

Nie jest dopuszczalne określanie w świadectwie jakości paliwa stałego parametrów niezgodnych z rzeczywistym stanem faktycznym sprawdzonym poprzez badania laboratoryjne. Delikt ten skutkuje nałożeniem kary administracyjnej zgodnie z art. 35a pkt 9 lit. b ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

NSA potwierdził nieważność decyzji administracyjnej z powodu braku odpowiedniego upoważnienia osoby wydającej decyzję, co skutkuje rażącym naruszeniem prawa.

Operator rozprowadzający program w sieci telekomunikacyjnej, w rozumieniu art. 43 i 43a ustawy o radiofonii i telewizji, obejmuje także podmioty oferujące programy w transmisji strumieniowej online, podlegające obowiązkowi "must offer" na podstawie ustawy.

NSA podkreślił, że nowe zezwolenie na zajęcie pasa drogowego wymaga spełnienia aktualnych wymogów prawa miejscowego, a uchwała krajobrazowa nie gwarantuje automatycznego przedłużenia zezwolenia w oparciu o dotychczasowe przepisy, gdy udzielony termin wygasł.

NSA potwierdził, że zezwolenie na umieszczenie nośnika reklamowego na terenie zarządzanym przez miasto Kraków nie mogło zostać wydane, jeżeli uchwała miejscowa wyłączała takie działania dla wskazanej lokalizacji ze względu na przeciwstawność z przepisami prawa miejscowego.

Odmawia się wydania zezwolenia na umieszczenie billboardu w pasie drogowym ulicy wylotowej, gdyż nie spełnia on warunków uchwały krajobrazowej. Organ administracyjny słusznie oparł decyzję na aktualnym stanie prawnym, a skarga kasacyjna nie wykazała naruszenia prawa.

Nadanie priorytetu zasadzie zaufania do organów administracji publicznej, wykazując, że złożenie kilku decyzji w jednej kopercie, bez właściwego oznaczenia, może prowadzić do mylnej interpretacji przez adresata, a tym samym dopuszcza przywrócenie terminu jako uchybienia terminu bez winy strony.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, potwierdzając, że decyzja administracyjna wydana przez nieupoważnioną osobę skutkuje jej nieważnością i stanowi rażące naruszenie prawa w myśl art. 268a k.p.a.

Posiadacz zależny lokalu, mimo zawarcia umowy podnajmu, może nadal ponosić odpowiedzialność za urządzenia hazardowe w nim znajdujące się, jeśli zachowuje faktyczne władztwo nad lokalem, co wyklucza zwolnienie go z odpowiedzialności administracyjnej.

Termin dostosowawczy przewidziany uchwałą krajobrazową dotyczy tylko decyzji w mocy w chwili wejścia tej uchwały w życie. Nowe wnioski winny być oceniane w świetle aktualnie obowiązujących przepisów, a upływ okresu przed dotychczasowym obowiązywaniem uchwały w zasadzie nie generuje praw nabytych.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, ponosi odpowiedzialność wskazaną w art. 89 ust. 1 pkt 3 ustawy o grach hazardowych, nawet jeśli twierdzi, że oddał lokal w dalsze posiadanie, którego fakt zawarcia nie został wykazany w postępowaniu sądowym.

Posiadacz zależny lokalu, w którym znajdują się niezarejestrowane automaty do gier, ponosi odpowiedzialność administracyjną za urządzanie gier hazardowych, nawet jeśli lokal jest przedmiotem dalszego posiadania zależnego.

W przypadku braku wyraźnej podstawy normatywnej, zastępca organu administracyjnego nie posiada kompetencji do udzielania upoważnień do wydawania decyzji administracyjnych, co stanowi o rażącym naruszeniu prawa i skutkuje nieważnością decyzji.