Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zarzucając mu brak oparcia w aktach sprawy i niewyjaśnienie podstawy prawnej naruszeń, oraz przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Dotacja oświatowa należy się na każdego ucznia uczestniczącego w 50% zajęć edukacyjnych, bez względu na datę uzyskania statusu słuchacza, co oznacza, że zarzut błędnej wykładni prawa przez organ był nieusprawiedliwiony. NSA oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość wyroku WSA w Rzeszowie.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną ZUS, uznając, iż organ ten naruszył obowiązek informowania strony o skutkach uchybień terminowych w kontekście ustawy COVID-19, co uzasadniało uchylenie decyzji ZUS w postępowaniu administracyjnym.

Ocena projektu powinna być przeprowadzona w sposób przejrzysty i rzetelny, co znajduje swoje odzwierciedlenie w szczegółowo uzasadnionej punktacji oceny kryteriów. Niedochowanie tych zasad skutkuje uchyleniem decyzji organu z powodu naruszenia prawa.

Zgodnie z art. 175 ust. 1 u.g.n., rzeczoznawca majątkowy naruszył obowiązek szczególnej staranności w procesie szacowania nieruchomości, co uzasadnia nałożenie kary dyscyplinarnej w postaci nagany przez Ministra Rozwoju i Technologii. NSA uznał, że decyzja ministra odpowiada prawu, uchylając wcześniejszy wyrok WSA.

Na mocy art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. skarga kasacyjna została odrzucona z powodu niewłaściwej reprezentacji Komitetu Wyborczego. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA i nakazał ponowne rozpoznanie sprawy.

Skarga kasacyjna oddalona z powodu niewłaściwej metodologii i braku precyzji w zarzutach dotyczących kontroli legalności decyzji administracyjnej przez sąd, nie zaś orzeczenia o przywróceniu terminu.

Odmawiając umorzenia należności składkowych, ZUS działał zgodnie z prawem. W sytuacji braku przesłanek całkowitej nieściągalności oraz wyjątkowych okoliczności uniemożliwiających opłacenie składek, uzasadnienie oddalenia skargi kasacyjnej było zasadne.

Aktualizacja kwoty dotacji oświatowej musi uwzględniać wszystkie wydatki bieżące samorządu, a sąd ocenia tylko legalność decyzji administracyjnych, nie celowość decyzji budżetowych jednostki samorządu.

W przypadku działania w postępowaniu administracyjnym osoby, która nie ma zdolności bycia pełnomocnikiem, postępowanie ulega nieważności, a skarga wniesiona przez taką osobę jest niedopuszczalna i winna być odrzucona.

Brak wykazania interesu prawnego w skardze na uchwałę Rady Miasta Katowice wyklucza uznanie jej za dopuszczalną, nawet przy domniemanej niezgodności uchwały z normami prawa administracyjnego.

Kary pieniężne za naruszenia transportowe nie podlegają kumulacji, chyba że jasno przewiduje to prawo, a błędy graniczne tachografów muszą być uwzględniane w decyzjach administracyjnych.

Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje zastosowania przy nałożeniu kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów. Ustawa SENT reguluje tę materię autonomicznie, przewidując pięcioletni okres przedawnienia dla nałożenia kary.

Zarządzający transportem nadal ponosi odpowiedzialność administracyjną za naruszenia, jeśli figuruje w rejestrze jako zarządzający, o ile nie wykaże, że przestał pełnić tę funkcję, a odpowiedzialność ta jest niezależna od działań przedsiębiorcy.