Automatyczne doładowanie konta w systemie e-Toll oraz jego ewentualne awarie nie zwalniają użytkownika drogi z obowiązku wniesienia opłaty z konta przedpłaconego przed przejazdem. Brak środków na takim koncie prowadzi do nałożenia kary pieniężnej.

Nieuiszczenie opłaty elektronicznej za przejazd płatnym odcinkiem drogi, spowodowane brakiem środków na koncie typu przedpłaconego w systemie e-TOLL, uzasadnia nałożenie kary pieniężnej, nawet przy występujących problemach z automatycznym doładowaniem konta z karty płatniczej.

Zasady usytuowania miejsc sprzedaży napojów alkoholowych, określone w uchwale rady gminy na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, są zgodne z prawem lokalnym i nie naruszają zasad techniki prawodawczej, nawet jeśli powielają pewne aspekty regulacji ustawowej.

W przypadku zidentyfikowania przeszkód lotniczych na terenach będących własnością Skarbu Państwa, za ich usunięcie odpowiada właściciel nieruchomości, niezależnie od przyczyn powstania przeszkód, zgodnie z art. 874 Prawa lotniczego.

Skarga kasacyjna A. Sp. z o.o. na decyzję Prezesa ARiMR o odmowie uznania za organizację producentów owoców i warzyw nie ma uzasadnionych podstaw, gdyż przyjęta ocena prawna i faktyczna jest prawidłowa oraz spełnia wymogi przepisów prawa unijnego i krajowego.

NSA stwierdził, że prawidłowe było nałożenie kary pieniężnej na A.K. za brak przekazywania geolokalizacji pojazdu środka transportu, gdyż nie wystąpiły przesłanki uzasadniające jej odstąpienie. Kara spełnia funkcję prewencyjną, a organy słusznie oparły decyzję na ustawie o systemie monitorowania przewozów.

Na podstawie obowiązku wynikającego z ustawy SENT przewoźnik jest zobowiązany zapewnić nieprzerwane przekazywanie aktualnych danych geolokalizacyjnych, a w razie niespełnienia tego obowiązku, brak jest podstaw do odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej z uwagi na interes publiczny.

Odmowa wydania zezwolenia na przejazd pojazdem nienormatywnym jest uzasadniona, gdy brak jest zgody zarządcy drogi stosownej do wymogów art. 64d ust. 2 pkt 2 p.r.d. w połączeniu z wymogami technicznymi określonymi w rozporządzeniu; brak zgody stanowi przeszkodę prawną w wydaniu zezwolenia.

Skarga kasacyjna, zawierająca nieskuteczne podstawy naruszenia prawa procesowego oraz materialnego, nie dostarcza przesłanek do uchylenia wyroku WSA w przedmiocie oddalenia zarzutów od postanowienia ZUS; stąd, Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę.

Skarga kasacyjna P. Sp. z o.o. została oddalona, jako że zarzuty dotyczące błędnej wykładni prawa materialnego i proceduralnego naruszenia były niezasadne. Zarzuty przeciw ocenie nowatorskości technologii przez PARP nie znalazły uzasadnienia.

Przepis art. 67b ust. 1 ustawy o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich nie znajduje zastosowania do przywrócenia terminu na wniesienie odwołania, które toczy się poza aktywnym postępowaniem administracyjnym, zatem nie stanowi przesłanki proceduralnej umożliwiającej przywrócenie terminu na złożenie odwołania.