Orzeczenia
Przewidziana w art. 44 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ możliwość ograniczenia wysokości zaliczek może mieć zastosowanie wyłącznie w stosunku do osób wymienionych w art. 44 ust. 1, którym przysługuje status podatnika, z jednego tylko powodu: przewidywanego przekroczenia kwoty należnego na dany rok podatku przez wpłacane w ciągu
Brak jest podstawy do wprowadzenia postanowień karnych do przepisów gminnych wykonawczych, które są wydawane na mocy szczegółowych upoważnień ustawowych /art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, bądź przepisów wydawanych w zakresie wewnętrznego ustroju gminy, organizacji urzędów i instytucji gminnych, zasad zarządu mieniem gminy oraz zasad
1. Przepis art. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161/, dopuszczający wszczęcie egzekucji administracyjnej w celu wykonania obowiązku wynikającego bezpośrednio z przepisu prawa, nie ma zastosowania do zobowiązań podatkowych. 2. Podstawą wystawienia tytułu wykonawczego obowiązku podatkowego do celów wykonania tego obowiązku w drodze
Podatkiem od nieruchomości według stawki podwyższonej na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ mogą być objęte grunty pod zwałowiskami kopalni, które w roku podatkowym były bezpośrednio wykorzystywane na cele składowania odpadów i jeszcze nie objęte przekształceniem na cele rolne lub leśne oraz grunty, które
Przepisy ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31/ nie dają podstawy do ustanowienia procentowego wskaźnika wymiaru podatku od nieruchomości, w razie tylko częściowego związania budynku lub gruntu z działalnością gospodarczą inna niż rolnicza lub leśna, a dopuszczają tylko ustalenie podatku od części budynku, jeżeli z tą działalnością związana jest dająca
Przepisy art. 2 pkt 6 w związku z art. 40 ust. 1 i art. 41 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445/ nie wykluczają udziału podmiotu sprowadzającego towar z zagranicy w postępowaniu celnym przez pośrednika lub pełnomocnika. Uczestnictwo w czynnościach celnych przez pośrednika lub pełnomocnika wymaga jednakże dostatecznie wyraźnego umocowania wynikającego z umowy zlecenia
Umieszczenie towaru w składzie celnym nie stanowi czynności wprowadzenia towaru na polski obszar celny.
Sprawa nakazu wycofania rzeczy z obrotu /art. 27 ustawy z 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej - Dz.U. nr 12 poz. 49/ jest sprawą o charakterze rzeczowym; tylko na właściciela rzeczy może być nałożony obowiązek wycofania jej z obrotu.
Czynności pełnomocnika w postępowaniu administracyjnym można powierzyć tylko w formie pisemnego pełnomocnictwa i tylko osobie fizycznej wskazanej konkretnie z imienia i nazwiska /art. 32 par. 2 Kpa/.
Uprawnienie do wydawania decyzji przez inne osoby niż zastępca dyrektora urzędu celnego, w sprawach wymiaru cła, poboru należności celnych oraz dopuszczenia towaru do obrotu na polskim obszarze celnym, wymaga powołania się na posiadane upoważnienie organu wystawione w formie pisemnej.
Odmowa powierzenia przez kuratora oświaty funkcji dyrektora szkoły nauczycielowi wyłonionemu na to stanowisko w drodze konkursu nie jest decyzją administracyjną podlegającą zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
1. Wycofanie pojazdu z ruchu na stałe powoduje wygaśnięcie obowiązku podatkowego w podatku od środków transportowych /art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - Dz.U. nr 9 poz. 31/ i nie jest uzależnione ani od wyzbycia się pojazdu, ani od jego fizycznej likwidacji. 2. Złożenie przez właściciela pojazdu dowodu rejestracyjnego do depozytu kierownika urzędu rejonowego
1. Uprawnienie do wszczęcia postępowania podatkowego przeciwko czynnościom płatnika, nadane podatnikowi mocą art. 175 par. 1 Kpa jest ograniczone w czasie, czyli po upływie wyznaczonego terminu przestaje istnieć. Jeżeli zatem od dnia pobrania podatku przez płatnika minie jeden miesiąc, podatnik traci uprawnienie do żądania wszczęcia postępowania podatkowego na podstawie art. 175 par. 1 Kpa. 2. Obliczenie
1. W przypadku, gdy o udzielenie zezwolenia na prowadzenie sprzedaży alkoholu w jednym wolnym punkcie sprzedaży ubiega się dwie lub więcej osób, obowiązkiem organu wydającego zezwolenie jest sięgnięcie do art. 62 Kpa i prowadzenia jednego postępowania dotyczącego wniosków tych stron, a zwłaszcza doręczenie stronom wszystkich wydanych w takim postępowaniu rozstrzygnięć. 2. Uchylenie decyzji pierwszoinstancyjnej
Rozpoznając odwołania od decyzji administracyjnych wydanych przez wójta lub burmistrza w sprawach zleconych gminie, wojewoda nie może się ograniczyć do badania zgodności tych decyzji z prawem, lecz powinien rozstrzygnąć merytorycznie sprawę administracyjną, a więc również zbadać decyzję z punktu widzenia celowości i słuszności rozstrzygnięcia.
Warunek zakomunikowania stronie znanego organowi z urzędu faktu /art. 77 par. 4 Kpa/ wyczerpania limitu punktów sprzedaży /art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi - Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ spełnia też doręczenie stronie notatki służbowej wyjaśniającej stan prawny dotyczący ustalania limitu oraz zawierającej wyciąg z rejestru
Przewidziany w art. 30 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./ obowiązek organów gminy do wykładania projektów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego do wglądu publicznego, uprawnienie do zgłaszania uwagi i wniosków do tych planów oraz obowiązek zawiadamiania o rozpatrzeniu tych wniosków stwarza mieszkańcom gminy legitymację
1. Podanie o wznowienie postępowania wszczyna postępowanie wstępne, które powinno się zakończyć załatwieniem sprawy w sposób przewidziany w art. 149 Kpa. 2. Wydanie postanowienia o wznowieniu postępowania jest także załatwieniem sprawy w rozumieniu art. 35 Kpa, gdyż jest załatwieniem sprawy o wznowienie postępowania, polegającym na wstępnym rozpatrzeniu wniosku strony, zawartego w podaniu o wznowienie
1. Oceny przesłanki braku wymagalności obowiązku jako zarzutu w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego w rozumieniu art. 33 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161/ dokonuje się na podstawie przepisów tej ustawy o dopuszczalności, wyłączeniu, ograniczeniu i zaniechaniu postępowania egzekucyjnego, a także na podstawie innych
W wypadku zaskarżenia uchwały organu gminy do sądu administracyjnego na podstawie art. 93 ust. 1 bądź art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, sąd ten według art. 206 Kpa w związku z art. 216 par. 1 Kpa nie jest związany granicami zarzutów i wniosków skargi i może orzekać o nieważności bądź niezgodności z prawem postanowień uchwały, które
Po ustaleniu w postępowaniu administracyjnym, że po wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego nie nastąpiły okoliczności faktyczne lub prawne pozwalające od odstąpienia od oceny prawnej w nim zamieszczonej, organ administracji publicznej powinien odmówić uwzględnienia ponownego wniosku - nie zaś umorzyć postępowanie.
Przepisem gminnym w rozumieniu art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ jest uchwała rady gminy zatwierdzająca plan zagospodarowania przestrzennego, a nie uchwała o rozpoczęciu prac nad tym planem.
1. Z przepisu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 3 poz. 31 ze zm./ w związku z art. 46 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wynika, że obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży na posiadaczu zależnym nieruchomości albo obiektu budowlanego nie złączonego trwale z gruntem, stanowiącym własność
Dla ustalenia podstawy wymiaru opłaty skarbowej od umowy najmu lub podnajmu nie ma znaczenia okoliczność rozwiązania umowy i wskutek tego krótszego czasu jej obowiązywania, skoro obowiązek uiszczenia tej opłaty powstaje w chwili zawarcia umowy.