Niedopuszczalne jest sumowanie kar administracyjnych za przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu oraz skrócenie minimalnego okresu odpoczynku dziennego kierowców, jeżeli nie wynika to wprost z ustawy. Naruszenia zawierające w sobie czyny 'współukarane' winny powodować uruchomienie kolejnej, wyższej sankcji, ale nie sumowanie sankcji za wszystkie czyny łącznie.

Rada gminy na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi może jedynie ustalać zasady usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, nie ma jednak kompetencji do wprowadzania zakazów lokalizacji tych miejsc w określonych miejscach.

W przypadku wielokrotnego niewypłacenia przez zakład ubezpieczeń odszkodowań w terminie określonym w art. 14 ust. 1 lub 2 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, KNF jest zobligowana do zastosowania środków nadzorczych przewidzianych w art. 362 ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, co może obejmować nałożenie kary pieniężnej.

Odpowiedzialność administracyjna za naruszenie przepisów o transporcie drogowym ma charakter obiektywny i wystarczające jest stwierdzenie samego faktu naruszenia, niezależnie od winy czy świadomości przedsiębiorcy.

Organy administracji, stosując wagi podlegające prawnej kontroli metrologicznej, są zobowiązane do uwzględniania dopuszczalnych błędów pomiarowych określonych w przepisach prawa metrologicznego.

Organy administracji publicznej, stosujące w toku wykonywania zadań publicznych przyrządy pomiarowe podlegające prawnej kontroli metrologicznej, mają obowiązek uwzględniania ustalonych normatywnie wartości błędów granicznych dopuszczalnych wskazań tych przyrządów w użytkowaniu, nawet przy formalnej ważności legalizacji urządzenia.

Skrócenie wymaganego skróconego okresu odpoczynku dziennego kierowcy powinno być sankcjonowane jedynie jedną, wyższą karą wynikającą z łącznego czasu skrócenia, a nie sumą kar za każde poszczególne naruszenie.

Nałożenie kary pieniężnej na przedsiębiorcę za naruszenie przepisów o transporcie drogowym jest uzasadnione, jeśli przedsiębiorca nie wykaże skutecznie właściwej organizacji i dyscypliny pracy, a odpowiedzialność ta ma charakter obiektywny z wyjątkiem przypadków, gdy przedsiębiorca udowodni brak wpływu na powstałe naruszenia.

Umowa, której przedmiotem jest przygotowanie i wygłoszenie wykładu, nie spełnia kryteriów umowy o dzieło, jeżeli wykładowi nie można przypisać cech utworu o charakterze niestandardowym, niepowtarzalnym, wypełniającym kryteria twórczego i indywidualnego dzieła naukowego.

Umowy o wykonanie wykładów, przeprowadzenie zaliczeń i egzaminów, opracowanie sylabusów i prowadzenie zajęć dydaktycznych mają charakter umów o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o umowie zlecenia, co powoduje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób wykonujących te czynności.

Przedsiębiorca transportowy ponosi odpowiedzialność za działania swoich kierowców, również w przypadku naruszeń przepisów o transporcie drogowym wynikających z niewłaściwej obsługi tachografu, chyba że wykaże brak wpływu na powstanie takich naruszeń, co wymaga dowodów na obiektywne, nieprzewidywalne i nadzwyczajne okoliczności.

Przedsiębiorca transportowy ponosi odpowiedzialność za zapewnienie właściwej organizacji pracy i nadzoru nad pracownikami, w tym odpowiedzialność za prawidłowe działanie tachografów oraz przestrzeganie przepisów o czasie pracy kierowców, nawet jeżeli naruszenia przepisów dokonali kierowcy wskutek własnych działań.

Przedsiębiorstwo transportowe ponosi odpowiedzialność administracyjną za stan techniczny pojazdu, w tym za działanie tachografu, nawet jeśli przedsiębiorca twierdzi, że nie miał wiedzy o dokonanych manipulacjach, o ile nie przedstawi dowodów obalających takie domniemanie odpowiedzialności.

Umowy na przeprowadzenie wykładów z zakresu nauki języka angielskiego, obejmujące takie czynności jak opracowanie sylabusów, materiałów dydaktycznych, przeprowadzanie zaliczeń i konsultacji, w braku wytworzenia jednorazowego, samoistnego rezultatu, kwalifikują się jako umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło.

Umowa o przeprowadzenie wykładów, zajęć dydaktycznych i opracowanie materiałów dydaktycznych nie może zostać uznana za umowę o dzieło, jeśli jej przedmiotem nie jest uzyskanie z góry określonego, samoistnego rezultatu, a jedynie świadczenie usług edukacyjnych.

Umowy o świadczenie usług edukacyjnych, w tym przeprowadzenie wykładów i opracowanie sylabusów, nie mogą być uznawane za umowy o dzieło, gdyż nie prowadzą do osiągnięcia konkretnego, zindywidualizowanego rezultatu.

Na podmiocie wykonującym przewóz drogowy spoczywa ciężar udowodnienia okoliczności egzoneracyjnych, takich jak niemożność przeprowadzenia badania technicznego z powodu sytuacji nadzwyczajnych, przy czym brak takiego wpływu musi być realnie wykazany dowodami.

Sumowanie administracyjnych kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym dotyczących czasu pracy kierowców, takich jak przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy i skrócenie wymaganego regularnego okresu odpoczynku dziennego, jest niedopuszczalne, jeśli przepisy załącznika nr 3 do ustawy o transporcie drogowym nie przewidują takiego nakazu wprost.