Sądy administracyjne posiadają kognicję do kontroli przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przy rozpatrywaniu spraw dotyczących umorzenia tych należności, ponieważ ocena przedawnienia jest kluczowa dla określenia przedmiotowości postępowania umorzeniowego.

Odmowa wsparcia finansowego na podstawie błędnej interpretacji przepisów dotyczących szczególnych rozwiązań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 może zostać uznana za bezskuteczną, jeżeli organ administracyjny działa niezgodnie z zasadami określonymi w prawie materialnym.

Negatywna ocena projektu wnioskującego o dofinansowanie, dokonana zgodnie z przedłożonymi kryteriami i przy uwzględnieniu zdolności finansowej wnioskodawcy, nie stanowi naruszenia zasad przejrzystości i rzetelności, nawet jeśli w procesie wykorzystano analizy podmiotów zewnętrznych, pod warunkiem że nie były one głównym determinantem decyzji.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie pociąga za sobą automatycznej nieważności decyzji lub postanowień wydanych na jego podstawie; wymaga to uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia rozstrzygnięć administracyjnych. Teza od Redakcji

Sąd administracyjny ma obowiązek weryfikacji decyzji wydanych w formule uznania administracyjnego, w tym badania przesłanek całkowitej nieściągalności należności, opierając ocenę na pełnym materiale dowodowym i zgodnie z kryterium legalności.

Nieważność aktu prawa miejscowego stwierdzona przez sąd administracyjny nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji lub postanowień administracyjnych, wydanych na jego podstawie. Wzruszenie tych decyzji powinno się odbywać w trybie wznowienia postępowania zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Decyzja w przedmiocie umorzenia składek na ubezpieczenia społeczne ma charakter uznaniowy i może zostać podjęta przy braku całkowitej nieściągalności składek, jeżeli zobowiązany wykaże, że ze względu na stan majątkowy i sytuację zdrowotną nie jest w stanie opłacić składek bez narażenia na zbyt ciężkie skutki, a Dowodzenie przesłanek umorzenia należy do zobowiązanego.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że kontrola sądu administracyjnego nad oceną projektów dofinansowanych ze środków europejskich ogranicza się do badania zgodności z zasadami przejrzystości, rzetelności i bezstronności, nie obejmuje jednak merytorycznej rewizji oceny przez ekspertów, chyba że zawiera ona oczywiste naruszenia tych zasad.