Brak jest normalnego związku między błędnym w treści zgłoszeniem celnym podatnika a niepobraniem przez płatnika podatku obrotowego od towaru objętego tym zgłoszeniem. Wadliwe jest stanowisko, że podatnik wprowadził Urząd Celny w błąd, co stanowiło wystarczającą podstawę do zwolnienia płatnika od odpowiedzialności za niepobrany podatek i obciążenia nim - na podstawie art. 15 ustawy z dnia 19 grudnia
W związku z tym, że przepis art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm. / obowiązuje w zmienionej wersji od dnia 1 stycznia 1994 r., to oprocentowanie nadpłaty związane z przekroczeniem przez organ podatkowy terminu do zwrotu nadpłaty w odniesieniu do zobowiązań podatkowych powstających inaczej niż w drodze wydania i doręczenia decyzji
Art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ma zastosowanie niezależnie od tego, czy małżonek podatnika jest osobą współpracującą czy pracownikiem. Jeżeli małżonek podatnika pobiera u niego wynagrodzenie za pracę, to podatnik obowiązany jest spełniać obowiązki płatnika podatku.
Bank Gospodarki Żywnościowej ma interes prawny w postępowaniu administracyjnym o rozwiązanie umowy użytkowania wieczystego nieruchomości obciążonej hipoteką zabezpieczającą na rzecz tego Banku.
Obrót i dochody z każdej spółki w tym także spółki cywilnej powinny być ustalone w odrębnych decyzjach przez właściwy dla tej spółki organ podatkowy przy udziale organu spółki jako strony postępowania. Obrót i dochód ze spółki nie mogą być ustalane dopiero w decyzjach dotyczących wymiaru poszczególnym wspólnikom podatku dochodowego. Organ podatkowy właściwy dla wymiaru wspólnikowi podatku dochodowego
1. Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ decyzja o zaniechaniu ustalenia zobowiązania podatkowego może być wydana tylko w sprawach, w których zobowiązanie podatkowe powstaje na podstawie decyzji, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych i to przed wydaniem ostatecznej decyzji ustalającej
Roszczenie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ dotyczyć może tylko całej nieruchomości lub jej części fizycznej i przysługuje łącznie wszystkim współwłaścicielom.
Według art. 2 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przedmiotem opodatkowania jest świadczenie usług, o których mowa w ust. 1 tego artykułu, bez pobierania należności. Takimi usługami są usługi świadczone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy użyczenia.
Wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podlegają odliczeniu w wysokościach udowodnionych lub uprawdopodobnionych przez podatnika. Postanowienie, że wydatki na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 1 tej ustawy podlegają odliczeniu do wysokości nie przekraczającej 10 procent, nie oznacza,
Wynikające z art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ uprawnienie Ministra Spraw Wewnętrznych do określenia zasad przyznawania pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe obejmuje także zasady postępowania w tych sprawach, odpowiadające administracyjnoprawnemu charakterowi stosunku służbowego policjantów.
Poniesione po 31 grudnia 1991 r. wydatki na budowę budynku mieszkalnego, w postaci spłaty kredytu bankowego, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania w myśl art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ w okresie do dnia 31 grudnia 1993 r. podatek od towarów i usług pobrany od aportów rzeczowych przekazanych z zagranicy na rzecz spółek działających w Polsce nie podlegał zwrotowi, z uwagi na fakt, iż spółka przy przekazywaniu wkładu niepieniężnego w formie aportu rzeczowego
Organ podatkowy, dokonujący wymiaru podatku od nieruchomości gruntowej, nie jest uprawniony do przyjęcia za podstawę wymiaru podatku innej powierzchni od tej, jaka figuruje w rejestrze gruntów, prowadzonym przez właściwy organ geodezyjny.
Odmowa zwrotu wywłaszczonej nieruchomości zbędnej na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu tylko dlatego, że ustanowione zostało na niej użytkowanie wieczyste - bez wcześniejszego rozstrzygnięcia w przedmiocie rozwiązania tego użytkowania w trybie przewidzianym w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze
1. Zwiększenie wysokości podatku naliczonego, ustanowione w art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie jest uzależnione od winy podatnika. 2. Podatnik może dokonywać korekty rozliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, dopóki nie nastąpi stwierdzenie przez organ podatkowy zawyżenia podatku naliczonego
Zgodnie z art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /t.j. Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470 ze zm./ ostateczne decyzje wydane w ogólnym postępowaniu administracyjnym z zastosowaniem przepisu prawnego, który w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego jako sprzeczny z Konstytucją lub aktem ustawodawczym został zmieniony lub uchylony, lub utracił moc, uznaje się za nieważne
Brak jest podstaw do wyłączenia skutków z powodu nieznajomości prawa przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.
Przepis art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ jednoznacznie wskazuje, że odliczeniu od dochodu podlegają jedynie kwoty wydatkowane na cele mieszkaniowe podatnika. Wpłaty na garaż, niezależnie od tego, czy dotyczą one miejsca parkingowego mieszczącego się w tym samym budynku, czy też wolno stojącego budynku
1. Uznaną zasadą w prawie podatkowym jest konieczność wynikania obowiązku podatkowego wprost z przepisu prawa powszechnie obowiązującego. Oznacza to, że nie można w drodze interpretacji przepisu wyciągać negatywnych dla podatnika wniosków. 2. Interpretując przepis art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, trzeba mieć na uwadze
Stosownie do art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika samochodów i ich części składowych. Według art. 47 par. 2 Kc częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub
Jeżeli wywłaszczoną nieruchomość oddano w zarząd lub użytkowanie, to uprawnieniom z art. 69 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ należy dać pierwszeństwo. Postępowanie o zwrot takiej nieruchomości może być prowadzone bez konieczności uprzedniego wygaszania zarządu lub użytkowania.
W myśl art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnikami podatku od towarów i usług są między innymi osoby prawne mające siedzibę na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Dla statusu podatnika jest bez znaczenia, czy osoby reprezentowane są przez ustawowe lub statutowe organy, czy też przez syndyka, gdy reprezentowanie
Organy podatkowe błędnie przyjęły, że podatek tzw."sankcyjny" wynika z mocy prawa. Termin zapłaty podatku w przypadku ustalenia podatku na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynosi 14 dni od daty doręczenia decyzji ustalającej ten podatek.
O tym, czy określone rzeczy stanowią mienie osoby przesiedlającej się, o jakich mowa w art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./, decyduje data ich nabycia przez tę osobę za granicą i fakt, że służyły jej tam do określonego w tym przepisie użytku. Nie decyduje data, w której określony podmiot potwierdził własność tych rzeczy osoby przesiedlającej