1. W myśl art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami podlega osoba posiadająca prawo jazdy, jeżeli istnieją uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do stanu jej zdrowia. 2. Jedyną przesłanką do zastosowania przez organ art. 103 ust.1 pkt 1 lit. a ustawy o kierujących pojazdami

W postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym zasada związania sądu granicami skargi kasacyjnej wymaga od skarżącego precyzyjnego wskazania zarzutów i podstaw kasacyjnych, czyli konkretnych przepisów prawa materialnego bądź proceduralnego, które miały zostać naruszone przez Sąd pierwszej instancji, oraz obowiązuje skarżącego obowiązek wykazania, że naruszenie to mogło mieć istotny

1. Celem postępowania egzekucyjnego jest doprowadzenie do wykonania, w sposób przymusowy, obowiązków ciążących na zobowiązanym. Postępowanie egzekucyjne musi być zatem z jednej strony skuteczne, z drugiej zaś organ winien stosować środki, które zostały przewidziane w ustawie, winien też brać pod uwagę, aby były one jak najmniej uciążliwe dla dłużnika. 2. Art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym

Sprostowanie błędu w ogłoszonym akcie prawa miejscowego, dokonane w drodze obwieszczenia na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, nie może prowadzić do merytorycznej zmiany tekstu aktu normatywnego. Jest to czynność techniczna, mająca na celu przywrócenie tekstu aktu normatywnego zgodnego z oryginałem przyjętym przez organ uprawniony do

Naczelny Sąd Administracyjny w postępowaniu kasacyjnym dokonuje oceny zasadności zarzutów opartych na naruszeniu przepisów postępowania oraz prawa materialnego w granicach skargi kasacyjnej, kierując się zasadą dyspozycyjności strony i biorąc pod uwagę jedynie te naruszenia, które mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Weryfikacja zakresu legalności i prawidłowości procedury, która doprowadziła

1. Celem postępowania egzekucyjnego jest doprowadzenie do wykonania, w sposób przymusowy, obowiązków ciążących na zobowiązanym. Postępowanie egzekucyjne musi być zatem z jednej strony skuteczne, z drugiej zaś organ winien stosować środki, które zostały przewidziane w ustawie, winien też brać pod uwagę, aby były one jak najmniej uciążliwe dla dłużnika. 2. Art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym

W postępowaniu egzekucyjnym administracyjnym, realizacja ważnego interesu zobowiązanego na podstawie art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, który upoważnia do zwolnienia spod egzekucji określonych składników majątkowych, nie może prowadzić do sytuacji, w której egzekucja staje się bezskuteczna. Organ egzekucyjny w toku procedury związanej z możliwością takiego zwolnienia musi

W postępowaniu egzekucyjnym przeprowadzanym przez organy administracji, ważny interes zobowiązanego w sensie art. 13 § 1 u.p.e.a., stanowiący o możliwości zwolnienia z egzekucji określonych składników majątkowych zobowiązanego, musi być rozpatrywany w kontekście okoliczności konkretnej sprawy, z uwzględnieniem zobiektywizowanych kryteriów i nie może prowadzić do sytuacji, w której egzekucja okaże się

1. Konstrukcja zwolnienia z egzekucji składników majątkowych opiera się na tzw. "uznaniu administracyjnym", co oznacza, że wypełnienie tych przesłanek nie zobowiązuje organu egzekucyjnego do zastosowania zwolnienia, a jedynie stwarza mu taką możliwość. 2. Przepis art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ma na celu ochronę zobowiązanego, jednakże nie może prowadzić do sytuacji,

W procedurze administracyjnej brak należytej staranności zarówno ze strony pełnomocnika zawodowego, jak i strony, którą reprezentuje, wyklucza możliwość skutecznego przywrócenia terminu na podstawie art. 58 § 1 k.p.a., nawet jeśli tym pełnomocnikiem jest adwokat czy radca prawny; wymagane jest bowiem wykazanie całkowitego braku winy w uchybieniu terminu. Pełnomocnik zawodowy zobowiązany jest do zachowania

W postępowaniu egzekucyjnym, ważny interes zobowiązanego, na podstawie art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, może uzasadniać zwolnienie określonych składników majątkowych z egzekucji, jednakże zwolnienie takie nie może prowadzić do udaremnienia podstawowego celu egzekucji, jakim jest przymusowe zaspokojenie wierzytelności publicznoprawnej. Działanie organu egzekucyjnego musi

W postępowaniu egzekucyjnym administracyjnym, samodzielna uciążliwość egzekucji dla zobowiązanego nie jest wystarczającą przesłanką uprawniającą do zwolnienia z egzekucji określonych składników majątkowych; niezbędne jest istnienie ważnego interesu zobowiązanego, rozpatrywanego w kontekście okoliczności konkretnej sprawy oraz w kontekście interesów wierzyciela, tak aby zwolnienie z egzekucji nie prowadziło

W postępowaniu sądowoadministracyjnym decyzja o lokalizacji zjazdu z drogi publicznej ma charakter uznaniowy i podlega ograniczonej kontroli sądu administracyjnego, który bada zgodność tej decyzji z prawem, w tym z wymogami bezpieczeństwa ruchu drogowego, w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy oraz obowiązujące przepisy prawa, bez możliwości swobodnej oceny co do zasadności podjętych przez organ

1. Konstrukcja zwolnienia z egzekucji składników majątkowych opiera się na tzw. uznaniu administracyjnym, co oznacza, że wypełnienie tych przesłanek nie zobowiązuje organu egzekucyjnego do zastosowania zwolnienia, a jedynie stwarza mu taką możliwość. 2. Zwolnienie określonych składników majątkowych nie może prowadzić do udaremnienia podstawowego celu egzekucji, a tak stałoby się niewątpliwie wtedy,

1. Celem postępowania egzekucyjnego jest doprowadzenie do wykonania, w sposób przymusowy, obowiązków ciążących na zobowiązanym. Postępowanie egzekucyjne musi być zatem z jednej strony skuteczne, z drugiej zaś organ winien stosować środki, które zostały przewidziane w ustawie, winien też brać pod uwagę, aby były one jak najmniej uciążliwe dla dłużnika. 2. Art. 13 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym