Minister Zdrowia nie może warunkować zgody na kontynuację specjalizacji bez wyraźnej podstawy prawnej, a decyzje o zakresie brakujących elementów szkolenia muszą być oparte na pełnej weryfikacji stanu faktycznego.

Odpowiedzialność z tytułu uniemożliwienia przeprowadzenia kontroli administracyjnej ma charakter obiektywny i niezależna jest od winy przedsiębiorcy. Przeszkody związane z organizacją pracy przedsiębiorstwa, w tym nieobecność kluczowego pracownika, nie zwalniają spółki z obowiązku umożliwienia przeprowadzenia kontroli przez upoważnione organy.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że art. 92a ust. 10 ustawy o transporcie drogowym nie znalazł zastosowania, gdyż naruszenia przypisane kierowcy D.W. nie były tożsame. Orzeczenie uchyliło wyrok WSA w Bydgoszczy i utrzymało w mocy karę nałożoną przez GITD.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż w przypadku nieprzedstawienia w terminie orzeczenia lekarskiego, obligatoryjnie należy wydać decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy zgodnie z art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a) u.k.p., niezależnie od statusu innych toczących się postępowań.

W stanie epidemii, zakaz przemieszczania się może stanowić uzasadnioną przeszkodę w przeprowadzeniu kontroli transportu drogowego, a tym samym wykluczać możliwość wymierzenia kary za "niepoddanie się" kontroli.

Decyzja o skierowaniu na badania lekarskie zgodna z prawem, gdy istnieją uzasadnione zastrzeżenia zdrowotne, potwierdzone opinią sądowo-psychiatryczną i konieczne dla bezpieczeństwa drogowego.

NSA potwierdza konieczność dokładnego ustalenia ostateczności i wykonania decyzji, które łącznie uzasadniają utratę dobrej reputacji przewoźnika w trybie art. 7d ustawy o transporcie drogowym; brak wykazania pełnych ustaleń skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że odmowa zgody na odstąpienie od ustawowego terminu na złożenie wniosku o dotację jest zgodna z prawem, jeśli uzasadnienie organu wykonawczo-samorządowego spełnia wymagane standardy i nie ma podstaw do zakwestionowania prawidłowości decyzji w ramach uznania administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalając skargę kasacyjną stwierdził, że naruszenie zasad zamówień publicznych w projektach unijnych oraz niewłaściwe wykorzystanie środków stanowi uzasadnioną podstawę do ich zwrotu, niezależnie od rozstrzygnięć proceduralnych.