1. Okolicznością faktyczną istotną w sprawie o nałożenie kary pieniężnej za zajęcie drogi publicznej z przekroczeniem zezwolenia jest wielkość zajętego bez zezwolenia obszaru pasa drogowego. Od tego zależy wysokość nałożonej kary, którą oblicza się mnożąc stawkę za zajęcie jednego metra kwadratowego wynikającą z obowiązującego na danym terenie aktu prawa miejscowego przez ilość metrów zajętego bez

Naruszenie prawa polegające na zajęciu pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi może być uznane za znikome i niepociągające za sobą konieczności nałożenia administracyjnej kary pieniężnej, jeśli jego konsekwencje dla ruchu drogowego i porządku publicznego są minimalne, a działanie sprawcy świadczy o jego niewielkim stopniu społecznej szkodliwości.

W kontekście oceny etiologii chorób zawodowych, domniemanie związku przyczynowego między występowaniem choroby a warunkami pracy, oparte na definicji choroby zawodowej zawartej w art. 235 1 kodeksu pracy, wymaga od organów orzekających w sprawach o stwierdzenie choroby zawodowej przyjęcia założenia, że wysoki stopień prawdopodobieństwa wystarcza do uzasadnienia związku przyczynowego pomiędzy narażeniem

1. Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi. 2. Obowiązki z ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, z racji na cel ich wprowadzenia i konieczność stałej i prawidłowej

1. Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi. 2. Obowiązki z ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, z racji na cel ich wprowadzenia i konieczność stałej i prawidłowej

W sytuacji stwierdzenia istotnych uchybień procesowych w postępowaniu administracyjnym, takich jak nieuwzględnienie legalizacji urządzenia pomiarowego czy brak pełnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego, konieczne jest uchylenie wyroku przez sąd wyższej instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w celu zapewnienia prawidłowego ustalenia stanu faktycznego i zastosowania właściwych

Weryfikacja przebiegu linii rozgraniczających pas drogowy powinna się odbywać co do zasady w świetle dokumentacji geodezyjno-kartograficznej, która była podstawą ustalenia i wyznaczenia na mapie oraz w terenie pasa drogowego w związku z realizacją odpowiedniej inwestycji drogowej, oraz założenia lub aktualizacji odpowiedniej ewidencji drogowej.

Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. Zatem podstawą ustalenia opłaty abonamentowej jest domniemanie, że podmiot, który posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. W konsekwencji rolą strony jest,

1. Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje odpowiedniego zastosowania w sprawach nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi. 2. Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w postępowaniu administracyjnym toczącym się w sprawie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie

1. Kary przewidziane w ustawie o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi nie mają charakteru fiskalnego, ale przede wszystkim prewencyjny. Natomiast charakter represyjny przepisów tej ustawy winien odnosić się do podmiotów nieuczciwych, dokonujących przestępstw gospodarczych. Nie leży natomiast w interesie publicznym, aby nakładać na przewoźnika