Obowiązek wspólnika spółki z o.o. do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, nałożony przez umowę spółki w myśl art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych, musi być dokładnie określony co do rodzaju i zakresu tych świadczeń, a ich charakter musi mieć cechy periodyczności. Świadczenia o charakterze ciągłym lub stałym, nie spełniające tych przesłanek, nie mieszczą się w ramach tego przepisu.
W ramach konstrukcji ogólnego odesłania do odpowiedniego stosowania do kar pieniężnych, o których mowa w rozdziale 10 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (art. 91 u.g.h.), przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (o.p.), nie mieści się operacja tak bezpośredniego, jak i zmodyfikowanego stosowania przepisów o odpowiedzialności podatkowej osób trzecich (art
Skoro nie doszło do zgodnego z wymogami Kodeksu postępowania administracyjnego doręczenia decyzji organu pierwszej instancji, nie rozpoczął bieg termin na złożenie odwołania, a w konsekwencji postępowanie w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania jest bezprzedmiotowe.
Uzasadniony sprzeciw zarządcy drogi dotyczący zawiadomienia o planowanym przejeździe pojazdu nienormatywnego przez drogę publiczną nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu wykładni przepisów ustawy o ruchu drogowym i w konsekwencji nie przysługuje od niego odwołanie w trybie przewidzianym przez Kodeks postępowania administracyjnego.
1. Po stronie urządzającego gry hazardowe nie powstaje przed wydaniem decyzji w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej żadna skonkretyzowana powinność zapłaty tej kary. Do momentu wydania takiej decyzji na stronie nie ciąży żaden, nawet abstrakcyjny i ogólny obowiązek prawny zapłaty kary – co wynika z samej natury sankcji administracyjnej i jest zasadniczą okolicznością odróżniającą zobowiązanie z tytułu
Ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy pracownika niepublicznego przedszkola, wypłacony w związku z rozwiązaniem umowy o pracę, ma charakter wynagrodzenia za pracę i jako taki stanowi wydatek bieżący związany z realizacją zadań organu prowadzącego placówkę, a zatem może być sfinansowany z dotacji przyznanej na dofinansowanie realizacji zadań w zakresie kształcenia, wychowania i
Skarga kasacyjna w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym musi precyzyjnie wskazać naruszone przepisy prawa materialnego lub proceduralnego oraz konkretyzować na czym polegało to naruszenie, jednocześnie wykazując istotny wpływ zarzucanego naruszenia na wynik sprawy; ogólnikowe twierdzenia i brak konkretnej argumentacji nie spełniają wymogów stawianych skardze kasacyjnej i nie mogą skutkować
Granice skargi kasacyjnej stanowią wiążącą podstawę rozpoznania sprawy przez Naczelny Sąd Administracyjny, a ostateczność i prawomocność decyzji administracyjnych determinują zakres kontroli sądu administracyjnego, który nie może na etapie kasacyjnym rewidować stanu faktycznego przyjętego na wcześniejszych etapach postępowania.
W postępowaniu kasacyjnym Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej, a skarga ta musi być sformułowana w sposób zawierający jednoznaczne podstawy kasacyjne oraz ich umotywowanie, tak aby poszczególne fragmenty uzasadnienia można było przeanalizować w kontekście poszczególnych zarzutów. Dodatkowo, w takim postępowaniu Sąd nie bada stanu faktycznego sprawy z urzędu, ale koncentruje
W procesie kontroli zaskarżonych decyzji administracyjnych w kontekście ustawy o wsparciu dla przedsiębiorców w związku z COVID-19, zarzut naruszenia przepisów prawa materialnego wymaga od organu kasacyjnego oceny zgodności tych decyzji z obowiązującymi przepisami, przy czym interpretacja norm prawnych powinna uwzględniać rzeczywiste konsekwencje wprowadzonych ograniczeń dla przedsiębiorców oraz cel