Postanowienia decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu /art. 42 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, w szczególności postanowienia dotyczące ochrony interesów osób trzecich, mogą zawierać jedynie informacje dla inwestora o działaniach niezbędnych dla ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich, nie mogą zaś zawierać nakazów kierowanych

1. Jeżeli zwracana byłym właścicielom nieruchomość, stanowiąca mienie Skarbu Państwa, należy do mienia zarządzanego przez jednostki organizacyjne Lasów Państwowych, to adresatem decyzji o zwrocie nieruchomości i jej beneficjentem w zakresie rozliczeń z osobą, na rzecz której następuje zwrot, jest jednostka organizacyjna Lasów Państwowych. Użytego w art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o

Opłatę skarbową pobiera się od umowy sprzedaży rzeczy ruchomych pochodzenia zagranicznego, jeżeli sprzedaż jest zwolniona od podatku obrotowego lub nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej /wytwórczej, budowlanej, handlowej i usługowej/ w rozumieniu przepisów o podatku obrotowym.

Nierzetelne prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów narusza przepis par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów i daje podstawę poprzez art. 169 Kpa do określenia podstawy opodatkowania w drodze szacunkowej zgodnie z art. 11 ustawy o zobowiązaniach podatkowych z dnia 19 grudnia 1980 r. Podstawę obliczenia

Organy podatkowe mają zgromadzić w postępowaniu w sposób wyczerpujący cały materiał dowodowy i rozpatrzyć go /art. 77 par. 1 Kpa/. Jednakże dowody te podlegają swobodnej, co nie znaczy, że dowolnej ocenie organów /art. 80 Kpa/. Dlatego też, jeżeli w oparciu o zebrany materiał dowodowy organy podatkowe doszły do wniosku, że nie jest on wystarczający do ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania, należało

Odmowa bezrobotnej, samotnie wychowującej dzieci, przyjęcia odpowiedniego zatrudnienia, ze względu na chorobę dziecka, mającą charakter przejściowy, lecz wymagającą intensywnych badań i szczególnej opieki, nie może być uznana za odmowę nieuzasadnioną w rozumieniu art. 25 ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./.

1. Przedmiotem postępowania w sprawach odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe są wyłącznie kwestie związane z odpowiedzialnością osoby trzeciej; a celem - wydanie decyzji o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Podatnik nie jest stroną tego postępowania, choć przedmiotem odpowiedzialności osoby

Zamontowanie urządzenia do okresowej współpracy z pojazdem, bez utraty dotychczasowego przeznaczenia pojazdu, nie może stanowić podstawy do uznania go dla celów klasyfikacji celnej i wymiaru cła za pojazd specjalnego przeznaczenia.

Gdy nieruchomość została wykorzystana na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, późniejsze rozporządzenie nią na rzecz innych osób nie daje podstaw do jej zwrotu byłemu właścicielowi lub jego następcy prawnemu na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./.

1. Gdy odliczanie i pobranie podatku następuje za pośrednictwem płatnika, a podatnik kwestionuje obliczanie podatku lub obowiązek podatkowy, zwrot nadpłaconego lub nienależnie pobranego podatku może nastąpić na podstawie art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ tylko na mocy wcześniej wydanej na podstawie art. 175 Kpa decyzji o przedmiocie

Samo przeznaczenie nieruchomości w planach zagospodarowania przestrzennego na cele uzasadniające wywłaszczenie nie jest wystarczające do przyjęcia iż tym samym każde rozporządzenie w formie umowy sprzedaży uzasadnia przyjęcie że czynność taka zwolniona jest od obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "h" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ zaliczenie każdego z nabywców do określonej grupy podatkowej zależy od osobistego stosunku do nabywcy, a nie od istniejącej pomiędzy nabywcami więzi majątkowej /np. wspólności małżeńskiej/.

Zgodnie z przepisem par. 62 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./ zwalnia się od opłaty skarbowej przedsiębiorstwa państwowe od umów sprzedaży zorganizowanych części tych przedsiębiorstw. Zwolnienie podmiotowe nie dotyczy obu stron umowy sprzedaży, lecz jedynie przedsiębiorstwa sprzedającego zorganizowaną część

Postępowanie w sprawach podatkowych jest postępowaniem administracyjnym, co przesądza o stosowaniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, ze szczególnym uwzględnieniem przepisów Działu III Kpa.

Organ podatkowy wydając decyzję umorzeniową na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ może odmówić umorzenia zaległości podatkowych także wówczas, gdy istnieją przyczyny społeczne lub gospodarcze uzasadniające umorzenie.

Zakwestionowanie wydatków w związku z ich niezgodnym z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1992 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 99 poz. 496 ze zm./ ewidencjonowaniem nie daje podstaw do uznania, że zakwestionowane wydatki nie zostały w ogóle poniesione. Niedookreślenie celu wyjazdu w ewidencji przebiegu pojazdu nie stanowi wystarczającego

Umowne przeniesienie własności działki gruntu dokonane w trybie art. 231 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ nie powoduje obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej w oparciu o art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Nierzetelność ksiąg podatkowych jest zjawiskiem obiektywnym, niezależnym od przyczyn i intencji podatnika oraz od faktu, czy księgę podatkową prowadzi osobiście, czy też powierza jej prowadzenie innym osobom. Tylko tzw. zdarzenia losowe mogą zwalniać od skutków nierzetelności księgi.

Kupno w tzw. wolnym obrocie lokalu mieszkalnego w budynku, który spełniał pierwotnie funkcję hotelu robotniczego, a następnie został adaptowany na cele mieszkalne i użytkowe stanowi wydatek w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Po wszczęciu postępowania w sprawie wzruszenia decyzji na mocy art. 155 Kpa należy podjąć decyzję merytoryczną: albo wzruszającą dotychczasową decyzję w sprawie, albo utrzymującą w mocy tę dotychczasową decyzję. Strona bowiem jest zainteresowana merytorycznym rozstrzygnięciem, a organ ma obowiązek badania, czy zostały spełnione przesłanki art. 155 Kpa. Skoro dokonuje analizy zaistnienia lub braku przesłanek

Fakt nie wpisania do księgi przychodów i rozchodów zakupu towarów handlowych pozwala organowi podatkowemu nie uznać jej za dowód w postępowaniu podatkowym. Przepisy art. 169 par. 1 Kpa stanowią, że za dowód w postępowaniu podatkowym służą księgi prowadzone przez podatnika rzetelnie i zgodnie z ustalonymi wymaganiami. Odmowa uznania za dowód w postępowaniu podatkowym ksiąg podatkowych, upoważnia organy

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem skarżącej spółki, że obowiązujące w 1993 r. przepisy art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ nie pozwalały na zakwestionowanie poczynionych wydatków na rzecz współmałżonków wspólników, w sytuacji gdy postępowanie podatkowe wykazało

1. Naruszenia prawa, które mają charakter oczywisty, a jego skutków nie można zaakceptować z punktu widzenia wymagań praworządności należy uznać za rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. 2. Naruszenie przez organ II instancji art. 12, art. 35 par. 1, art. 36 i art. 172 Kpa, sprowadzające się do niezałatwienia w określonym terminie odwołań i bez określenia sposobu ich załatwienia

O legitymacji w sprawie o rozgraniczenie gruntów w postępowaniu sądowym oraz o statucie strony w postępowaniu administracyjnym w tym przedmiocie, decyduje prawo do gruntu przyległego do przedmiotowego rozgraniczenia.