Beneficjent dofinansowania, który nie współpracuje z organem kontrolującym i narusza zasady racjonalnego wydatkowania środków unijnych, jest zobowiązany do zwrotu części lub całości przyznanych środków.

Stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Miasta J. ze względu na rażące naruszenie prawa w postaci wydania zezwolenia na sprzedaż alkoholu bez wymaganej prawem legitymizacji wnioskodawcy tytułu prawnego do lokalu. Takie naruszenie przepisów art. 18 ust. 6 ustawy o wychowaniu w trzeźwości uniemożliwia utrzymanie w mocy wydanej decyzji.

Art. 33 ustawy P.G.G. wyłącza możliwość udziału organizacji społecznych w postępowaniu koncesyjnym, jeżeli poprzedza je decyzja środowiskowa wydana z udziałem społeczeństwa. NSA uznał odmowę Ministra za uzasadnioną.

Umowy o świadczenie usług, które podlegają przepisom o zleceniach, skutkują obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego stron w nich uczestniczących. Autonomia stron co do formy umowy nie może wpływać na obowiązki publicznoprawne wynikające z ustawy.

NSA orzekł, że odmowa dopuszczenia strony do postępowania w sprawie zmiany koncesji górniczej, uzasadniona brakiem interesu prawnego, jest zgodna z obowiązującymi przepisami proceduralnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, że ocena prawnomaterialna dokonana przez Wojewódzki Sąd Administracyjny dotycząca odmowy przyznania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy była prawidłowa; skarga kasacyjna oddalona z uwagi na brak podstaw do zakwestionowania subsumpcji i wykładni przepisu prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowił, iż dopuszczenie oferty bez wskazania równoważnych norm technicznych naruszało przepisy prawa zamówień publicznych, uzasadniając korektę finansową przypadającą do zwrotu z tytułu nieprawidłowości proceduralnych.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wojewódzki sąd nie popełnił błędu przy wykładni przepisów dotyczących przyznania świadczeń na ochronę miejsc pracy, a zarzuty kasacyjne nie były wystarczające do zmiany zaskarżonego wyroku.

Skarga kasacyjna M. Sp. z o.o. została oddalona, gdyż nie wykazano naruszeń prawnych ani błędnej subsumcji przez sąd pierwszej instancji. Weryfikacja działalności na podstawie rejestru REGON była prawidłowa, a wymagania formalnoprawne były zgodne z przepisami dotyczącymi świadczeń na ochronę miejsc pracy.

Negatywna ocena projektu przez NCBiR, dotycząca braku spełnienia kryteriów wyboru, została prawidłowo uzasadniona proceduralnie i merytorycznie. NSA potwierdził prawidłowość oceny, kierując się zasadami prawa wdrożeniowego i regulaminu konkursowego.

Brak uzasadnionych podstaw do uznania zarzutów skargi kasacyjnej M. Sp. z o.o.; przepisy materialne i proceduralne prawidłowo zinterpretowane i zastosowane przez WSA w Łodzi.

Skarżący, wnosząc o uchylenie zaskarżonego orzeczenia, nie wykazał błędnego zastosowania przepisów art. 130a ustawy Prawo o ruchu drogowym. Uchwała powiatowa nie spełniała wymogów szczegółowej kalkulacji i uzasadnienia wysokości opłat, uzasadniających ich zgodność z obowiązującymi normami prawnymi.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną M. Sp. z o.o., potwierdził prawidłowość wykładni prawa materialnego przez sąd I instancji oraz odmowę przyznania świadczeń na ochronę miejsc pracy, podkreślając kluczową rolę danych z rejestru REGON w określaniu przeważającej działalności gospodarczej.

Oddala się skargę kasacyjną spółki M. w sprawie odmowy zawarcia umowy o przyznanie świadczeń na ochronę miejsc pracy, podtrzymując ustalenia prawne i faktyczne WSA w Łodzi dotyczące niewłaściwego zastosowania przepisów regulujących wsparcie gospodarcze w ramach ustawy COVID-19.

Skarga kasacyjna M. Sp. z o.o. podlega oddaleniu jako nieuzasadniona. Nie wykazano podstaw do stwierdzenia błędów proceduralnych ani błędnej wykładni przepisów przez WSA w Łodzi. Poprawność subsumpcji stanu faktycznego wobec norm rozporządzenia o wsparciu i ustawy o COVID nie została skutecznie podważona.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż spółka M. R. Sp. z o.o. nie wykazała ani naruszenia przepisów prawa materialnego, ani przepisów postępowania, co skutkuje oddaleniem skargi kasacyjnej i utrzymaniem w mocy decyzji o odmowie przyznania świadczeń. Przepisy dotyczące przyznania wsparcia należy interpretować w sposób ściśle odpowiadający ich treści normatywnej.

Oddala się skargę kasacyjną z uwagi na brak merytorycznego uzasadnienia zarzutów naruszenia prawa materialnego oraz przepisów postępowania, uznając, że nie wykazano istotnych błędów wpływających na wynik sprawy.

Brak aktualizacji danych w systemie viaTOLL po zmianie numerów rejestracyjnych nie prowadzi do odpowiedzialności administracyjnej, jeżeli odpowiednie obowiązki nie wynikają bezpośrednio z przepisów prawa administracyjnego.

Nie można przypisać odpowiedzialności administracyjnoprawnej za brak uiszczenia opłaty elektronicznej wskutek wadliwego funkcjonowania systemu viaTOLL, jeżeli użytkownik drogi dopełnił obowiązków zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym przed dniem 1 lipca 2020 r.