Skarga kasacyjna M. T. P. Sp. z o.o. w L. została oddalona przez Naczelny Sąd Administracyjny jako bezzasadna z powodu niewłaściwie sformułowanych zarzutów naruszenia przepisów prawa materialnego i proceduralnego, co skutkowało brakiem podstaw dla uchylenia zaskarżonego orzeczenia.
Zawieszenie płatności unijnych w przypadku podejrzenia oszustwa jest uzasadnione i spełnia wymogi unijnych regulacji, nawet gdy postępowanie znajduje się w fazie dochodzenia, co potwierdza prawomocny wyrok Sądu w sprawie kasacyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że spółka naruszyła obowiązki informacyjne wynikające z art. 96aa u.p.f., co uzasadniało nałożenie kary pieniężnej przez NFZ, a nałożenie tej kary było proporcjonalne do stopnia naruszenia i miało na celu zapewnienie ochrony zdrowia poprzez umożliwienie kontroli realizacji recept.
W przypadku oceny spełnienia warunków uzyskania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy, zasadnym jest opieranie się na danych z rejestru REGON. Brak zgodności przeważającej działalności z wymaganymi kodami PKD stanowi podstawę do odmowy przyznania świadczenia.
Nieprzestrzeganie zasad prawidłowego obrotu lekami przez aptekę ogólnodostępną, jak również realizacja zapotrzebowań naruszających ustawowe wykazy, skutkuje utratą rękojmi jej prowadzenia i uprawnia organy do cofnięcia zezwolenia na jej prowadzenie.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną, podkreślając, że organ prawidłowo dokonał wykładni przepisów dotyczących wsparcia ochrony miejsc pracy, a zarzuty skarżącej dotyczące naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania były nieuzasadnione.
Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi została oddalona, gdyż brak było uchybień proceduralnych lub merytorycznych. Dane z rejestru REGON były decydujące dla oceny przeważającej działalności gospodarczej skarżącej i podstaw odmowy przyznania wsparcia na ochronę miejsc pracy.
Podanie informacji o lokalizacji apteki nie stanowi reklamy w rozumieniu art. 94a ust. 1 u.p.f., jeżeli ogranicza się do danych o jej lokalizacji i godzinach otwarcia; samo umieszczenie tych treści na wielkogabarytowych nośnikach nie może być uznane za niedozwoloną reklamę apteki bez elementu perswazji.
Umowa o świadczenie wykładów na uczelni, z charakteru swego polegająca na starannym działaniu dydaktycznym, nie stanowi umowy o dzieło w myśl art. 627 k.c., lecz jest umową zlecenia, co implikuje obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.
Reklama aptek oraz ich działalności, realizowana poprzez publikację materiałów promocyjnych i eksponowanie banerów, stanowi naruszenie art. 94a ust. 1 Prawa farmaceutycznego, uzasadniające nałożenie kary administracyjnej do 50 000 zł. Wyrok WSA oddalający skargę utrzymuje w mocy decyzję o nałożeniu sankcji wobec skarżącej.
Umowa o wykonanie cyklu wykładów stanowiąca przedmiot rozpatrywanej sprawy nie spełniała przesłanek umowy o dzieło; należy ją zakwalifikować jako umowę o świadczenie usług, co uzasadnia podleganie ubezpieczeniu zdrowotnemu zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.
Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ocena projektu przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju oraz zaakceptowanie jej przez właściwą instytucję były zgodne z prawem, a przyjęte kryteria zostały spełnione. Brak wykazania naruszenia procedury ani istotnych uchybień wyklucza ingerencję sądu w merytoryczną ocenę dokonanych przez właściwe organy.
Umowy o świadczenie wykładów i zajęć edukacyjnych, które obejmują przygotowanie i dostarczanie materiałów dydaktycznych, kwalifikowane są jako umowy o świadczenie usług, wykluczając zastosowanie art. 627 Kodeksu cywilnego dotyczącego umowy o dzieło.
NSA uchylił wyrok WSA z powodu nieprawidłowego wzorca kontroli legalności decyzji administracyjnej, wskazując na konieczność ponownej oceny materiału dowodowego z uwzględnieniem art. 10a ustawy o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
W przypadku stwierdzenia naruszenia proceduralnego skutkującego pozbawieniem strony możliwości obrony swych praw, sąd powinien uchylić zaskarżony wyrok i ponownie rozpoznać sprawę, zgodnie z zasadami rzetelnego procesu sądowego.
Ustanie bytu prawnego spółki komandytowej następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru sądowego, co skutkuje wygaśnięciem obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego wspólnika z tytułu tego statusu prawnego.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że prawidłowo ustalone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny okoliczności faktyczne oraz zastosowanie właściwych przepisów prawa materialnego i procesowego uzasadniały oddalenie skargi na odmowę zawarcia umowy o wsparcie ochrony miejsc pracy, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.
Art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a. nie ma zastosowania do jednoczynowego naruszenia; brak uiszczenia opłaty elektronicznej jest naruszeniem skutkowym, wykluczającym możliwość odstąpienia od kary pieniężnej na tej podstawie.