Skarga kasacyjna dotycząca negatywnej oceny z egzaminu adwokackiego, uchwałą Komisji II stopnia oraz wyrokiem WSA, jest nieuzasadniona. Naczelny Sąd Administracyjny usankcjonował integralność jednorocznej, kompleksowej oceny, uniemożliwiając kumulowanie pozytywnych wyników cząstkowych z różnych lat do uzyskania wyniku pozytywnego z egzaminu.

Odmowa udostępnienia wyjaśnień w predyscyplinarnym postępowaniu notarialnym musi być rozpatrywana w oparciu o jednolity reżim prawny, a organ musi umożliwić stronie wybór trybu postępowania zgodnie z odpowiednim poinformowaniem jej o konsekwencjach prawnych.

Słowo "400 panoramicznych" nie nabyło wtórnej zdolności odróżniającej w rozumieniu prawa własności przemysłowej i nie może być zarejestrowane jako znak towarowy z uwagi na brak jednoznacznego kojarzenia go przez konsumentów z jednym podmiotem.

Znak towarowy "500 panoramicznych" nie nabył wtórnej zdolności odróżniającej w wyniku jego używania na rynku; skarga kasacyjna oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny potwierdza, że dla nabycia takiej zdolności wymagane jest jednoznaczne postrzeganie znaku jako pochodzącego od skarżącego przedsiębiorcy przez krąg odbiorców.

NSA orzekł, że decyzja Prezesa UKE o określeniu warunków dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej pozostaje w zgodzie z prawnymi zasobami rynku i promuje skuteczną konkurencję, eliminując bariery w dostępie do infrastruktury, niezależnie od posiadania znaczącej pozycji rynkowej przez adresata decyzji.

Posiadanie odbiorników telewizyjnych w hotelu w stanie umożliwiającym odbiór programów rodzi obowiązek rejestracji oraz opłaty abonamentowej, chyba że ich przekazanie innym odbywa się w ramach działalności polegającej na dystrybucji tych urządzeń.

Jeżeli przepisy prawa farmaceutycznego nie precyzują jednoznacznie pojęcia lokalu w kontekście placówki obrotu pozaaptecznego, to jego wykładnia nie może prowadzić do bezwzględnego wykluczenia prowadzenia takiej działalności w formie sklepu mobilnego.

Brak wpisania rzeczywistej, przeważającej działalności gospodarczej w rejestrze REGON, odpowiedniej do wymogów ustawy i rozporządzenia o wsparciu, wyklucza możliwość uzyskania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Dla uzyskania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy kluczowe jest posiadanie przeważającej działalności gospodarczej zgodnej z kodami PKD wskazanymi w ustawie o COVID, ustalanej według wpisu w rejestrze REGON. Odmowa zawarcia umowy jest zasadna, gdy kod PKD nie spełnia wymogów ustawy, a nieujawnienie aktualnej działalności obciąża przedsiębiorcę.

NSA podtrzymuje wyrok WSA, oddalając skargę kasacyjną z uwagi na niewystarczające uzasadnienie zarzutów błędnej wykładni prawa materialnego oraz braku skutecznego podważenia ustaleń faktycznych.

Skarga kasacyjna spółki F. w Ł. w sprawie odmowy przyznania świadczeń na ochronę miejsc pracy nie wykazała skutecznie naruszenia przepisów postępowania ani prawa materialnego, co uzasadniało oddalenie skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Oddalenie skargi kasacyjnej z uwagi na nieprawidłowe sformułowanie zarzutów naruszenia prawa materialnego i proceduralnego wobec niedostatecznej precyzji w ich wskazaniu i uzasadnieniu. Skarżący musi wskazać konkretne uchybienia w zaskarżonym orzeczeniu.

Umowa o dzieło, która nie obejmuje indywidualnego i materialnego rezultatu, lecz ma charakter powtarzalnych czynności dydaktycznych, stanowi umowę o świadczenie usług, podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego. Zamiar stron nie może zmienić kwalifikacji prawnej umowy, gdy jej treść nie spełnia wymogów umowy o dzieło.

Skarżąca kasacyjnie M.R. Sp. z o.o. nie wykazała błędów w kwalifikacji przeważającej działalności gospodarczej, co uzasadniało oddalenie skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Skarga kasacyjna P.T. na odmowę wypłaty pomocy finansowej młodym rolnikom została uznana za niezasadną. Zarzuty skargi kasacyjnej nie wskazują precyzyjnie na uchybienia prawne i nie zasługują na uwzględnienie. NSA oddalił skargę, a koszty postępowania obciążają skarżącego.

Umowy o świadczenie usług, choć nazywane umowami o dzieło, podlegają przepisom umowy zlecenia, co powoduje objęcie ich obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego ex lege.

NSA oddalił skargę kasacyjną F. T. Sp. z o.o., stwierdzając brak zasadności zarzutów dotyczących naruszenia prawa materialnego i procesowego w decyzji WSA Łódź dotyczącej odmowy przyznania świadczeń na ochronę miejsc pracy.