Naczelny Sąd Administracyjny uznaje, iż decyzja o ustaleniu opłaty podwyższonej za wydobycie kopaliny bez koncesji była zgodna z prawem, a zastosowane techniki pomiarowe były właściwe. Zarzuty nieważności decyzji oraz naruszeń procesowych nie znalazły potwierdzenia.

W przypadku naruszenia przepisów ustawy SENT przez zgłoszenie danych niezgodnych ze stanem faktycznym przez podmiot odbierający, nie występują przesłanki do odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej na podstawie interesu publicznego, gdy odpowiedzialność ma charakter obiektywny.

Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że w przypadku naruszeń w zgłoszeniach SENT, kara pieniężna może być złagodzona przy oczywistym błędzie, lecz odstąpienie od jej nałożenia wymaga wykazania ważnego interesu przewoźnika lub interesu publicznego, czego w analizowanej sprawie nie wykazano.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargi kasacyjne Głównego Inspektora Farmaceutycznego oraz A. Sp. z o.o. w W., uznając decyzję Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za prawidłową i uzasadnioną, potwierdzając konieczność kompleksowego wyjaśnienia przez organy istotnych kwestii dotyczących cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki.

Umowa o przygotowanie prezentacji na potrzeby edukacyjne, nazwana umową o dzieło, w istocie stanowi umowę o świadczenie usług, gdyż nie prowadzi do powstania indywidualnego, weryfikowalnego rezultatu w rozumieniu art. 627 k.c., lecz wymaga starannego działania właściwego umowom zlecenia.

Skarga kasacyjna była zasadna. WSA błędnie stwierdził brak legitymacji skargowej, nie uznając pełnomocnictwa żony, co uzasadnia uchylenie wyroku i ponowne rozpoznanie sprawy z poprawnym uzupełnieniem braków formalnych.

Działalność dydaktyczna prowadzona poprzez wykłady, nawet bazujące na własnych materiałach, nie tworzy rezultatów umowy o dzieło podlegających ubezpieczeniom zdrowotnym, lecz jest umową o świadczenie usług. Nazwa „umowa o dzieło” nie definiuje jej charakteru prawnego.

Decyzja organu administracyjnego doręczona w formie skanu bez podpisu kwalifikowanego nie wchodzi do obrotu prawnego, uniemożliwiając skuteczne wniesienie odwołania (art. 210 § 1 pkt 8 O.p.; Naczelny Sąd Administracyjny).

Nielegalne wydobywanie kopalin bez koncesji wiąże się z nałożeniem opłaty podwyższonej, której nałożenie, przy prawidłowo ustalonym stanie faktycznym, jest zgodne z prawem geologicznym, a zarzuty naruszenia procedur administracyjnych są nieuzasadnione, jeśli nie wykazano ich wpływu na wynik sprawy.

Z uwagi na zmieniony art. 99 ust. 4 Prawa farmaceutycznego, nie można zmieniać terminu ważności promesy zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej przez spółkę kapitałową w trybie art. 155 k.p.a., gdy nowy stan prawny wyklucza ich uzyskanie przez te podmioty.

Kontrola apteki bez uprzedniego zawiadomienia, na podstawie art. 37at ust. 6 u.p.f., jest prawidłowa przy podejrzeniu naruszenia przepisów. Sprzeciw przedsiębiorcy nie zasadny w kontekście wskazanych zarzutów.

Umowa zawarta pomiędzy stronami nie spełnia kryteriów umowy o dzieło. Jako umowa o świadczenie usług podlega przepisom dotyczącym zlecenia, skutkującym obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach zdrowotnych.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, iż brak wykazania przez skarżącą wystąpienia przesłanek ważnego interesu przewoźnika lub interesu publicznego, uzasadnia oddalenie skargi na podstawie art. 184 p.p.s.a.

Umowa zawarta między stroną skarżącą a uczestnikiem postępowania dotyczącą autorskiego opracowania i przeprowadzenia wykładu jest umową o świadczenie usług, a nie umową o dzieło. Wykonawca podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e u.ś.o.z.

Sporządzenie opinii w postępowaniu habilitacyjnym jest czynnością odpowiadającą cechom umowy o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c., a nie umowy o świadczenie usług. Osoba wykonująca taką czynność nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 u.ś.o.z.

Skarga kasacyjna zasługuje na uwzględnienie, jeśli doręczenie decyzji organu podatkowego w formie skanu bez podpisu kwalifikowanego nie spełnia wymagań formalnych dla dokumentu elektronicznego, co uzasadnia jej uznanie za niedoręczoną zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej.

Skarga kasacyjna M.M. została oddalona, ponieważ proceduralne uchybienia organu nie miały wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy. Błędne zatytułowanie pisma przez organ nie wymagało powtórnego wezwania do usunięcia braków, gdyż istota wezwania była jednoznaczna i wystarczająca dla prowadzenia postępowania.