Naczelny Sąd Administracyjny, uznając zasadność skargi kasacyjnej, uchylił wyrok WSA i ponownie rozpoznał skargę, oddalając ją ze względu na uzasadnione i poważne zastrzeżenia odnośnie stanu zdrowia skarżącego uzasadniające skierowanie na badania lekarskie.

Decyzja reformatoryjna organu odwoławczego, pogarszająca sytuację prawną strony, wymaga wykazania rażącego naruszenia prawa lub interesu społecznego przez organ pierwszoinstancyjny, co nie zachodzi w przypadku niewielkich różnic w ustaleniach powierzchni gruntów.

W przypadku nałożenia przez Komisję Nadzoru Finansowego kary pieniężnej na zakład ubezpieczeń za naruszenie terminów wypłaty odszkodowań, dokonano jej zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, z indywidualną oceną każdego przypadku. Rozpatrywanie wielu naruszeń jednocześnie i ich sankcjonowanie w ramach jednej decyzji administracyjnej jest dozwolone w ramach ogólnego nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową

Sąd kasacyjny oddala skargę, uznając decyzję Prezesa PFRON za prawną; spółka spełniała kryteria "trudnej sytuacji ekonomicznej" przy rozpatrywaniu wniosku o pomoc publiczną.

NSA orzekł, iż oddalenie skargi kasacyjnej E. Sp. z o.o. było zasadne, zarzuty naruszenia prawa procesowego i materialnego były nieusprawiedliwione, a sankcje wynikające z unijnego prawa celnego są skuteczne oraz oparte na precyzyjnie ustalonych regulacjach. Skarżąca nie wykazała istotnego wpływu rzekomych uchybień na wynik postępowania.

Przekroczenie terminu wynikającego z art. 75 ust. 5 rozporządzenia 2017/891 skutkuje utratą zabezpieczenia celnego, a przepisy krajowe o COVID-19 nie modyfikują tych terminów.

Przekroczenie terminu na przedstawienie dokumentów potwierdzających zbycie towaru skutkuje utratą zabezpieczenia celnego, z uwagi na zawity charakter unijnych przepisów prawa materialnego, niezależnie od specustaw związanych z COVID-19.

Skarga kasacyjna nie została uwzględniona z uwagi na brak wykazania istotnego wpływu wskazywanych naruszeń na wynik sprawy; sąd prawidłowo zastosował przepisy prawa, a uzasadnienie wyroku spełniało wymogi prawne.

W przypadku przekroczenia terminu jednego miesiąca na przedstawienie dowodów sprzedaży towarów w ramach art. 75 ust. 5 rozporządzenia nr 2017/891, następuje utrata zabezpieczenia celnego. Przepisy krajowe związane z pandemią COVID-19 nie mogą zmieniać ani zawieszać terminów unijnych.

Przedłożenie dokumentów potwierdzających zbycie towarów w terminie określonym w art. 75 ust. 5 rozporządzenia delegowanego 2017/891 jest warunkiem sine qua non do zwolnienia zabezpieczenia celnego, którego uchybienie skutkuje przepadkiem zabezpieczenia.

Nieprzedstawienie wymaganych dokumentów w przewidzianym miesięcznym terminie od daty sprzedaży towaru uniemożliwia zwolnienie zabezpieczenia celnego zgodnie z art. 75 ust. 5 rozporządzenia 2017/891, niezależnie od istniejących okoliczności, jak i stosowanych przez organy praktyk.

Skarga kasacyjna E. Sp. z o.o. na decyzję o długu celnym okazała się niezasadna. Wspomniane uchybienia prawne i procedury przez WSA nie miały krytycznego wpływu na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał zaskarżony wyrok, oddalając roszczenia skarżącej w całości.

NSA jest związany podstawami kasacyjnymi, a ich uchybienia wpływające na wynik sprawy muszą być wykazane. Sankcje przewidziane w unijnych rozporządzeniach są stosowane i nie mogą być zmieniane przez prawo krajowe. Organy sądowe akceptują jedynie te zarzuty proceduralne, które wpływają na wynik kasacji.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że prowadzenie przedszkola niepublicznego nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 ustawy Prawo przedsiębiorców, co wyklucza przyznanie dofinansowania na podstawie art. 15zzb ustawy COVID-19.

Do zwrotu środków nienależnie pobranych tytułem refundacji składek na ubezpieczenia społeczne stosuje się 5-letni okres przedawnienia z art. 70 § 1 o.p., a nie 10-letni okres z rozporządzenia nr 659/1999, co NSA potwierdził w oddaleniu skargi kasacyjnej.

W przypadkach niedotrzymania terminu przewidzianego na przedłożenie dokumentów potwierdzających spełnienie warunków cenowych przez importera, zgodnie z art. 75 ust. 5 rozporządzenia nr 2017/891, zabezpieczenie celne ulega przepadkowi, a argumenty odwołujące się do pandemii COVID-19 lub wcześniejszej praktyki organu nie uzasadniają innego rozstrzygnięcia.

Terminy zawarte w unijnym rozporządzeniu delegowanym dotyczące zwolnienia z zabezpieczenia celnego są terminami prawa materialnego, które muszą być ściśle przestrzegane. Przepisy dotyczące COVID-19 nie modyfikują tych terminów, a ich niedochowanie skutkuje utratą prawną zabezpieczenia.

Niezachowanie terminu z art. 75 ust. 5 rozporządzenia 2017/891 skutkuje utratą zabezpieczenia celnego, niezależnie od okoliczności związanych z pandemią i zasadą zaufania do organów, gdyż unijne regulacje celne mają pierwszeństwo.

Przekroczenie unijnego terminu jednego miesiąca na przedłożenie dokumentacji handlowej skutkuje utratą zabezpieczenia celnego z mocy prawa art. 75 ust. 5 rozporządzenia 2017/891, niezależnie od regulacji krajowych związanych z COVID-19. Zastosowanie unijnych przepisów jest nadrzędne i niezależne od wszelkich praktyk krajowych.

Umowa o wykonanie opinii habilitacyjnej, zawarta przez członka komisji habilitacyjnej, stanowi umowę o dzieło w rozumieniu art. 627 k.c., niwelując obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego. W konsekwencji decyzja administracyjna Prezesa NFZ, kwalifikująca umowę jako staranne działanie, była niezgodna z prawem.