NSA uznał, że w sprawie wystąpiła nieważność postępowania przed WSA z racji pozbawienia stron możności obrony praw w wyniku przeprowadzenia posiedzenia niejawnego bez należytego powiadomienia stron.

Decyzje administracyjne dotyczące choroby zawodowej zmarłego pracownika powinny być skierowane do osoby żyjącej, posiadającej interes prawny, co umożliwia jej uczestnictwo w postępowaniu. W ramach tych postępowań członkowie rodziny mogą dochodzić ustaleń dot. choroby zawodowej zmarłego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż wznowienie postępowania administracyjnego na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. wymaga ujawnienia nowych, istotnych okoliczności, nieznanych organowi w dniu wydania decyzji ostatecznej. Brak spełnienia tej przesłanki uniemożliwia uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji.

Skarga kasacyjna od wyroku sądu administracyjnego została oddalona, gdyż Naczelny Sąd Administracyjny nie stwierdził naruszenia prawa materialnego ani procesowego, które mogłoby wpłynąć na wynik sprawy, potwierdzając prawidłowość rozstrzygnięcia organu o uchyleniu decyzji o przyznaniu płatności bezpośrednich.

Naczelny Sąd Administracyjny działał w granicach skargi kasacyjnej, stwierdzając, że żadna z przytoczonych podstaw kasacyjnych nie zasługiwała na uwzględnienie, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej jako pozbawionej usprawiedliwionych podstaw.

Skarga kasacyjna D. M. dotycząca przyznania płatności ekologicznej została oddalona z powodów proceduralnych i materialnoprawnych, wykazując brak podstaw do zakwestionowania decyzji organu I instancji w zakresie braku istnienia posiadania gruntu.

Osoba pobierająca stypendium sportowe podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, mimo posiadania statusu członka rodziny ubezpieczonego, zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 23 ustawy o świadczeniach. Z tego obowiązku nie zwalnia art. 66 ust. 2 tej ustawy.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną W. G. uznając, że wcześniejsze oceny prawne WSA są wiążące, co skutkuje brakiem podstaw do uwzględnienia zarzutów naruszenia przepisów postępowania przez WSA podczas kontroli decyzji dotyczącej płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej.

Oddalenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 184 p.p.s.a., przy stwierdzeniu, że zaskarżony wyrok odpowiadał granicom zakreślonym prawnie wiążącymi ocenami wcześniejszego wyroku, nie naruszając przepisów postępowania.

Sąd prawidłowo oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając brak wadliwej wykładni przepisów prawa materialnego oraz niewykazanie istotnego wpływu zarzucanych naruszeń proceduralnych na wynik sprawy.

NSA potwierdza, że dla uzyskania płatności rolnik musi faktycznie władać działką rolną, a nie mieć jedynie tytuł prawny. Zarzuty proceduralne i merytoryczne skarżącego nie wykazały błędów w postępowaniu i decyzji niższych instancji.

Oddalenie skargi kasacyjnej potwierdza, że decyzje o zwrocie nienależnie pobranych płatności mogą być podejmowane niezależnie od prawomocności decyzji przyznających te płatności, o ile dowody wskazują na brak właściwego posiadania lub prowadzenia działalności rolniczej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że powołanie asesora sądowego przez Prezydenta RP, mimo potencjalnych nieprawidłowości w procedurze Krajowej Rady Sądownictwa, nie narusza przepisów prawa unijnego i krajowego dotyczących niezależności sądów. Decyzja o ustaleniu nienależnie pobranych płatności jest prawidłowa i samodzielna względem decyzji o przyznaniu płatności.

NSA uznał za prawidłowe orzeczenie WSA, stwierdzające, że dla przyznania płatności ONW konieczne jest wykazanie rzeczywistego użytkowania gruntów. Ustalono, że skarżący nie spełnił tego wymogu, co uzasadniało odmowę przyznania płatności.