Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie skutkuje automatycznie nieważnością decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczna jest ocena wpływu tej nieważności na wydane akty oraz zastosowanie odpowiednich trybów wzruszenia takich decyzji.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie prowadzi automatycznie do nieważności aktów administracyjnych wydanych na jego podstawie; konieczne jest indywidualne badanie wpływu tego aktu na wydane rozstrzygnięcia administracyjne, w szczególności z uwzględnieniem art. 147 § 2 p.p.s.a.

Zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi krajowej, jeżeli lokalizacja ta zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego, zgodnie z art. 29 ust. 1 i ust. 4 ustawy o drogach publicznych oraz warunkami technicznymi określonymi w przepisach wykonawczych.

Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii uchwalony przez radę gminy na podstawie delegacji ustawowych ma charakter aktu wewnętrznego i nie stanowi aktu prawa miejscowego.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu weryfikacji takiego rozstrzygnięcia.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznie nieważności rozstrzygnięcia indywidualnego wydanego na podstawie tego aktu; konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniego trybu wzruszenia takiego rozstrzygnięcia zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego, który stanowił podstawę wydania rozstrzygnięcia administracyjnego, nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności tego rozstrzygnięcia - wymaga wznowienia postępowania i oceny wpływu stwierdzenia nieważności aktu normatywnego na decyzje podjęte na jego podstawie.

Osoba zarządzająca transportem w przedsiębiorstwie ponosi odpowiedzialność za niedopełnienie obowiązków dotyczących badań lekarskich i psychologicznych kierowców, nawet jeśli kierowcy nie są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę.

Orzeczenie TSUE stwierdzające naruszenie prawa Unii Europejskiej przez Państwo Członkowskie może stanowić podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego, jeśli ma wpływ na treść ostatecznej decyzji administracyjnej.