Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał w mocy wyrok WSA, uznając że niespełnienie przez przedsiębiorcę wymogów ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw uzasadniało nałożenie kary pieniężnej.

Bez istnienia zagrożenia dla bezpieczeństwa paliwowego państwa, minister prawidłowo odmówił obniżenia zapasów obowiązkowych, co potwierdza konieczność ochrony stabilności dostaw energii krajowej. Decyzja organu jest zgodna z przepisami ustawy o zapasach.

Uznaje się, iż raporty OLAF stanowią dokumenty urzędowe, dające podstawę do nałożenia cła antydumpingowego, zaś sporne towary importowane przez P. Sp. z o.o. pochodziły z Chin, co uzasadnia prawidłowość decyzji celnych podjętych przez organy polskie.

Zadeklarowana wartość transakcyjna importowanych towarów nie została wykazana dostatecznymi dowodami, a decyzje organów stosujących metody zastępcze były zgodne z prawem.

Organ koncesyjny ma obowiązek cofnięcia koncesji w przypadku rażącego naruszenia jej warunków, w tym magazynowania materiałów koncesjonowanych bez prawnego umocowania, co skutkuje obligatoryjnym cofnięciem uprawnień koncesyjnych.

NSA oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając, iż brak prawnych podstaw do podważenia decyzji organów celnych, które zasadnie zakwestionowały zadeklarowaną wartość celna towaru, opierając się na danych porównawczych wobec niewystarczającej dokumentacji przedstawionej przez importera.

Dla potrzeb klasyfikacji taryfowej prawidłowe zakwalifikowanie towaru wymaga ustaleń faktycznych, które winny być odpowiednio kwestionowane w skardze kasacyjnej. Brak zarzutów do ustaleń faktycznych uniemożliwia weryfikację materialnoprawnych zarzutów skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że zarzuty proceduralne i materialne nie wykazały uchybień wpływających na wynik sprawy; decyzja organów celnych o nałożeniu cła antydumpingowego pozostaje w mocy.

NSA stwierdził, że ocena decyzji administracyjnej musi być wolna od subiektywizmu, a odmowa przyznania pomocy finansowej wymaga obiektywnej i rzetelnej argumentacji.

Umieszczenie tablicy identyfikującej działalność gospodarczą w obrębie pasa drogowego bez zezwolenia stanowi jego zajęcie na mocy ustawy o drogach publicznych, skutkując nałożeniem kary pieniężnej. Właściwe organy administracyjne oraz sądy potwierdziły legalność tej sankcji, bazując na szeroko interpretowanej definicji reklamy.

Oddalenie zarzutu naruszenia prawa materialnego oraz procesowego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w sprawie odrzucenia wartości transakcyjnej towaru na podstawie Ustawy o unijnym kodeksie celnym, skutkowało zasadnym wykorzystaniem przez organy celne metod zastępczych w celu prawidłowego ustalenia wartości celnej importowanych towarów.