Przewóz osób realizowany za pośrednictwem aplikacji mobilnej bez spełnienia technicznych wymogów i posiadania właściwych licencji stanowi naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym; odpowiedzialność za tę niezgodność ponosi organizator, mimo niedokładnej kontroli organów co do okoliczności współpracy kierowcy-zleceniodawcy.

Znak towarowy „perlage” posiada pierwotną zdolność odróżniającą na polskim rynku wód mineralnych, gdyż nie jest postrzegany w Polsce jako opisowy. Odmowa rejestracji z powodu opisowości została uznana za nietrafną.

Skarga kasacyjna C. Sp. z o.o. wniesiona przeciwko wyrokowi Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, jako oczywiście bezzasadna, podlega oddaleniu, z uwagi na brak uzasadnionych podstaw merytorycznych.

Zgłoszenie znaku towarowego w złej wierze, polegającej na blokowaniu używania wcześniejszych oznaczeń przez osoby trzecie, może prowadzić do unieważnienia prawa ochronnego, jeżeli zgłoszeniu towarzyszą dowody na naganne zamiary zgłaszającego.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, iż decyzje administracyjne wydane przez nieuprawnione osoby, bez stosownego upoważnienia, są dotknięte wadą rażącego naruszenia prawa i podlegają stwierdzeniu nieważności, potwierdzając ograniczoną moc wewnętrznych aktów regulacyjnych organu administracyjnego.

Osoba posiadająca zarejestrowaną działalność gospodarczą, ujawnioną w CEIDG i bez zawieszenia jej, podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, niezależnie od wysokości osiąganych przychodów, jeśli działalność wykazuje zorganizowanie i ciągłość.

Osoba, która dostarcza i obsługuje automaty do gier losowych poza kasynem, dokonując czynności takich jak podłączenie i serwisowanie, podlega odpowiedzialności z art. 89 ust. 1 pkt 2 ustawy o grach hazardowych, niezależnie od notyfikacji przepisów.

Tworzenie przez rolnika formalnoprawnych pozorów samodzielnego prowadzenia gospodarstwa, przy rzeczywistym ścisłym związku z gospodarstwem innego rolnika, uzasadnia odmowę przyznania pomocy finansowej przewidzianej w rozporządzeniu COVID-19.

Oddalenie skargi kasacyjnej P.L. przez NSA z powodu braku wykazania przesłanek posiadania i użytkowania gruntów wymaganych do przyznania płatności ONW oraz uznanie prawidłowości postępowania sądów niższej instancji.

Wspólnik jednoosobowej spółki z o.o., wpisany do KRS, podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu bez względu na faktyczne prowadzenie działalności. Wpis do KRS sam w sobie uzasadnia obowiązek ubezpieczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że brak wniosku o odstąpienie od ustawowego terminu złożenia wniosku o dotację oświatową skutkuje zgodnym z prawem odmową jej przyznania przez Burmistrza Miasta H.

Przepis art. 15 zo ustawy COVID-19, odsyłający do nieistniejącego art. 15 zn, nie stanowi podstawy prawnej dokonywania zmian budżetowych przez organ wykonawczy samorządu, a środki z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 nie są dotacjami celowymi. Skarga kasacyjna oddalona.

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie wobec prawidłowej interpretacji przepisów dotyczących wymiarów przestrzeni manewrowej w pomieszczeniach sanitarnych; NSA potwierdza wymaganie zastosowania wymiarów w formie kwadratu o bokach 1,5 m.