Orzeczenia
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić
1. Przy rozstrzyganiu o podleganiu obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego o charakterze umowy, na podstawie której wykonywana jest praca, nie przesądza nazwa umowy, lecz jej cel i przedmiot. 2. Jednym z kryteriów, pozwalających na odróżnienie umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług, jest możliwość poddania umówionego rezultatu (dzieła) sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych.
Naczelny Sąd Administracyjny w swoim orzeczeniu podkreśla, że zgodnie z art. 183 § 1 P.p.s.a. skarga kasacyjna jest rozpatrywana w granicach zarzutów w niej wyartykułowanych, a skuteczność zarzutów kasacyjnych wymaga od strony precyzyjnego ich sformułowania i odpowiedniego uzasadnienia, według wymogów określonych w art. 174 i art. 176 P.p.s.a., do czego zobowiązane są osoby mające odpowiednie przygotowanie
Zasada ograniczonej kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego w postępowaniu kasacyjnym dopuszcza z urzędu rozpatrzenie tylko nieważności postępowania, przy czym sąd rozpoznaje sprawę w granicach podstaw określonych w skardze kasacyjnej.
Przepis art. 79 ust. 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym zobowiązuje organ rejestrujący do dokonania wyrejestrowania pojazdu z urzędu w przypadku otrzymania od organu właściwego do rejestracji pojazdów państwa członkowskiego, innego niż Rzeczpospolita Polska, informacji o zarejestrowaniu pojazdu.
1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić