Z brzmienia art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ wynika, że nie zawiera on żadnych zobiektywizowanych kryteriów stanowiących o zasadności żądania odroczenia terminu płatności, a zatem decyzje wydane w oparciu o ten przepis mają charakter uznaniowy.

Podatek naliczony w fakturach dotyczących zakupu usług związanych z nieopodatkowaną sprzedażą towarów i zwolnioną od podatku od towarów i usług w żadnym czasie nie podlega odliczeniu.

Zwrot kosztów przejazdu przysługujący prokuratorowi na podstawie art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze /Dz.U. 1994 nr 19 poz. 70 ze zm./nie jest przychodem ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 406 ze zm./. Zwrot kosztów dojazdów prokuratora do miejsca wykonywania służby

1. Żaden przepis ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ nie upoważnia rady powiatu do określenia zasad gospodarowania środkami Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Również art. 4 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. nr 91 poz. 578 ze zm./ nie stanowi do określenia tych

1. Czynność polegającą na nadaniu numerów porządkowych nieruchomościom nie jest "czynnością urzędową", o jakiej mowa w art. 18 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. 2. Nie jest możliwe wymaganie od obywatela opłaty za działanie, które nie jest skierowane do niego, a jednocześnie jest ustawowym obowiązkiem organów administracji. Taki charakter

Podatek należny obliczony w sposób uproszczony /poprzez zastosowanie struktury udokumentowanych zakupów/ przez podatników dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i nie zobowiązanych do prowadzenia kas rejestrujących, może być niższy niż wynikający ze sprzedaży udokumentowanej. Uproszczony sposób obliczania podatku w swoim założeniu wyklucza odwoływanie

Opracowanie programu komputerowego na zlecenie zagranicznego kontrahenta, z jednoczesnym przeniesieniem na zamawiającego praw do swobodnego dysponowania dziełem, jest usługą w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Pogląd jakoby doręczenie decyzji jednemu ze współmałżonków, wywierało taki sam skutek jakby doręczono go obojgu, należy uznać za błędny, bo nie znajdujący uzasadnienia w przepisach prawa. Również fakt, potwierdzania odbioru pism w sprawie, przez współmałżonka - nie przesądza o tym, że odbierający pisma współmałżonek staje się stroną postępowania, co innego jest bowiem wiedzieć o postępowaniu a co innego

1. Wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych, przesądzająca o ewentualnej zwyżce należnej opłaty jest wyznaczana łącznie dla całej sprzedaży napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży, niezależnie od tego czy wzrost dotyczył wszystkich grup napojów czy tylko niektórych. 2. Obowiązek zapłacenia podwyższonej opłaty jest wyznaczany przez wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych /netto/, która nie obejmuje podatku

Usunięcie spod dozoru celnego samochodu podlegającego należnościom celnym przywozowym - zgodnie z art. 211 par. 1 Kodeksu celnego, należy rozumieć jako pozostawienie tego pojazdu bez zabezpieczenia przed użytkowaniem go przez inne, nieuprawnione osoby. Usunięciem pojazdu spod dozoru celnego będzie nie tylko udzielenie upoważnienia do użytkowania go przez nieuprawnione osoby, ale również pozostawienie

1. Wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych przesądzająca o ewentualnej zwyżce należnej opłaty jest wyznaczana łącznie dla całej ich sprzedaży w punkcie sprzedaży, nienależnie od tego, czy wzrost dotyczył wszystkich grup napojów, czy tylko niektórych. 2. Obowiązek zapłacenia podwyższonej opłaty jest wyznaczany przez wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych, która nie obejmuje podatku od towarów i usług

Obecne regulacje prawne w odniesieniu do budowli hydrotechnicznych przewidują odrębne i szczegółowe unormowania, obowiązujące obok regulacji z zakresu prawa budowlanego. Wynika to z przepisu art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, który stanowi, że przepisy tej ustawy nie naruszają prawa wodnego w odniesieniu do budowli hydrotechnicznych. Ustalenie

1. Wpis do księgi wieczystej ostrzeżenia o toczącym się postępowaniu o prawo własności nieruchomości, wyłącza wiarę publiczną ksiąg wieczystych /art. 8 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece - Dz.U. nr 19 poz. 147 ze zm./, a zatem rękojmia wiary publicznej ujawnionego na rzecz inwestora wpisu zostaje uchylona. W takim stanie faktycznym i prawnym organy wydające pozwolenie na

Przepis art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa należy odnosić również do organizacji społecznych, mogących się ubiegać o status podmiotów na prawach strony, które zostały pozbawione możliwości uczestniczenia w postępowaniu przez to, że zignorowano ich wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu i nie wydano żadnego postanowienia w sprawie tego dopuszczenia. Inna interpretacja art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa godziłaby

Określenie kwoty długu celnego, o którym mowa w art. 65 par. 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r.- Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, winno obejmować kwotę cła i kwotę opłaty manipulacyjnej.

Adresatem roszczeń organu celnego z tytułu należności celnych nie jest spółka cywilna, lecz wszyscy jej wspólnicy. Oznacza to, że organ celny wznawiając postępowanie celne winien skierować do wszystkich wspólników spółki cywilnej, wymieniając ich z imienia i nazwiska.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego istnieje od wielu lat utrwalona zgodność poglądów, że wznowienie postępowania dopuszczalne jest tylko od prawomocnych orzeczeń wyroków i postanowień - rozstrzygających sprawę merytorycznie.

Art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wyraźnie stanowi, że zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego wymaga pozwolenia właściwego organu. Przepisy Prawa Budowlanego nie przewidują możliwości legalizacji /akceptacji/ samowolnie dokonanej zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego.

Wystąpienie organu administracji do sądu powszechnego z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby nieobecnej /art. 34 par. 1 Kpa/ nie stanowi podstawy do zawieszenia postępowania administracyjnego na podstawie przepisu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa.

1. Legalizacja samowolnie wzniesionego obiektu może dotyczyć stanu i przeznaczenia z dnia 31.12.1994 r. z uwzględnieniem dyspozycji art. 40 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ 2. Zmiana sposobu użytkowania o której mowa w art. 71 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ może nastąpić wyłącznie w stosunku do obiektu

Z reguły tej wynika, że warunkiem istnienia wyrobu gotowego jest między innymi sprowadzenie takiej ilości części, z których można uzyskać wyrób gotowy.

Pojęcie "samochód osobowy" użyte w przepisie precyzującym zakaz odliczeń podatku naliczonego należy rozumieć tak, jak w przepisach prawa o ruchu drogowym, których przedmiotem jest klasyfikacja samochodów. Należy zatem przyjmować, że pojazd samochodowy jest tego rodzaju, jak w dowodzie rejestracyjnym, o ile nie nastąpiła w międzyczasie zmiana stanu faktycznego. Przyjęcie to jest uzasadnione, dopóki

Nie można zaakceptować i należy ocenić jako rażąco sprzeczne z przepisami art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ i art. 240 Kc takie rozumienie tych przepisów, według którego ocenie, czy oddany w użytkowanie wieczyste grunt jest wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem podlegałoby jedynie korzystanie z gruntu

"Uznanie" za wiarygodną oceny technicznej niekorzystnej dla importera stanowi dowolną ocenę dowodów, która może mieć wpływ na wynik sprawy.