Skarga kasacyjna jest niezasadna, gdyż nie wykazano istotnego wpływu naruszeń proceduralnych na wynik sprawy; nie ma podstaw do zastosowania art. 189f k.p.a. w przypadku deliktu jednoczynowego. Prawidłowe ustalenia faktyczne i zgodność z prawem uzasadniają nałożoną karę pieniężną.
Skarga kasacyjna M.K. dotycząca kary za brak opłaty elektronicznej za przejazd została oddalona z uwagi na brak dowodzenia istotnych naruszeń prawa materialnego lub procesu, które mogłyby wpłynąć na wynik postępowania.
Zawieszenie postępowania administracyjnego przez Urząd Patentowy RP z powodu sporu cywilnoprawnego dotyczącego prawa do wspólnego znaku towarowego jest uzasadnione prawnymi ograniczeniami kompetencyjnymi organu administracyjnego.
Umowy zawarte przez E.B. z kontrahentami stanowiły umowy o świadczenie usług, a nie umowy o dzieło, co skutkowało obowiązkiem objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym. Skarga kasacyjna E.B. została oddalona z uwagi na brak naruszenia prawa przez sąd I instancji.
NSA uznał, że obowiązek poddania dziecka szczepieniom ochronnym jest w pełni wymagalny z mocy prawa, a późniejsze orzeczenie TK nie miało wpływu na prawidłowość postanowień egzekucyjnych w przedmiocie szczepień, które należy wykonać pomimo jego braku w drodze komunikatu. (Art. 17 ustawy o zapobieganiu zakażeń).
Umowy zawarte przez E.B. z G.P. należy kwalifikować jako umowy o świadczenie usług, co uzasadnia objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym, zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit.e ustawy o świadczeniach zdrowotnych. Skarga kasacyjna oddalona.
Dane z rejestru REGON na dzień 30 września 2020 r. nie są jedynym i wyłącznym dowodem na przeważającą działalność gospodarczą dla celów zwolnienia z opłacania składek zgodnie z ustawą COVID-19. W przypadku wątpliwości co do zgodności danych z rzeczywistością, organ powinien uwzględniać inne środki dowodowe.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w przypadku naruszenia obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej za przejazd drogą krajową, nie znajduje zastosowania art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a. Decyzja organu o nałożeniu kary pieniężnej została uznana za zgodną z prawem.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, iż znak towarowy "Pasztet Drobiowy Walichnowy MARKO" był używany w sposób rzeczywisty, co skutkuje oddaleniem wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na ten znak z powodu nieużywania (art. 169 p.w.p.).
Grzywna w celu przymuszenia do poddania dziecka szczepieniom ochronnym zgodna jest z prawem, a sam obowiązek szczepień ma ustawową podstawę prawną. Obowiązki te służą ochronie zdrowia publicznego i nie naruszają konstytucyjnego prawa do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego.
Zasadne jest zawieszenie postępowania administracyjnego dotyczącego zmiany w rejestrze znaku towarowego do czasu prawomocnego ustalenia prawa do znaku przez sąd powszechny, co jest zagadnieniem wstępnym warunkującym możliwość zmiany wpisu.
Umowa między skarżącym a uczestnikiem postępowania jest umową o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy kodeksu cywilnego o zleceniu. Uczestnik postępowania podlega w związku z tym obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, a nie jest to umowa o dzieło.
Odstąpienie od nałożenia kary administracyjnej za przekroczenie terminu określonego w zezwoleniu jest niedopuszczalne, gdy naruszenie miało charakter jednorazowy i zostało popełnione świadomie poprzez bierność w przedłużeniu zezwolenia, co wyklucza zastosowanie art. 189f § 1 pkt 1 k.p.a.