Kierowca wykonujący przewóz osób za pomocą aplikacji, nawet jeśli formalnie nie prowadzi działalności gospodarczej, jest zobowiązany do posiadania ważnych orzeczeń lekarskiego oraz psychologicznego o braku przeciwwskazań zdrowotnych i psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy (art. 39m u.t.d. w związku z art. 39j i 39k u.t.d.).

Odstąpienie od nałożenia administracyjnej kary pieniężnej na podstawie art. 189f § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego wymaga uwzględnienia indywidualnych cech zachowania deliktowego, w tym wagi naruszenia prawa oraz zaprzestania jego naruszania, zaś brak spełnienia tych przesłanek uzasadnia odmowę odstąpienia od kary.

Przedsiębiorca ponosi odpowiedzialność za przestrzeganie przepisów o transporcie drogowym w zakresie przewozów realizowanych przez zatrudnionych pracowników, niezależnie od ich samodzielnych działań, które prowadzą do naruszenia prawa.

Decyzja administracyjna o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami ma charakter decyzji związanej, a to wobec jasno i wyraźnie określonych przesłanek jej podjęcia. Są nimi przeciwwskazania zdrowotne do kierowania pojazdem stwierdzone na podstawie orzeczenia lekarskiego, wydanego na podstawie art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami w związku ze skierowaniem strony, na podstawie art.

Uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii A1, A2 i A, uzyskane na podstawie orzeczenia lekarskiego bezterminowo, nie mogą być ograniczane terminem ważności dokumentu prawa jazdy, a ich ważność nie wygasa wraz z upływem 15-letniego okresu ważności tego dokumentu.

W trybie art. 183 § 1 zdanie drugie p.p.s.a., nie może być mowy o przytoczeniu w przyszłości nowego uzasadnienia podstaw kasacyjnych, w sytuacji wystąpienia całkowitego braku uzasadnienia skargi kasacyjnej w rozumieniu jej elementów konstrukcyjnych, o których mowa w art. 176 § 1 pkt 2 p.p.s.a.