Odmowa nieodpłatnego wydania próbek suplementów diety w ramach urzędowej kontroli żywności stanowi naruszenie obowiązków przedsiębiorcy, uzasadniając nałożenie kary za utrudnianie kontroli. Organizacja kontroli była zgodna z obowiązującymi przepisami.
Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że skarga kasacyjna "A." Sp. z o.o. jest bezzasadna, gdyż zarzuty naruszenia krajowych przepisów procedury administracyjnej przez WSA nie zostały dostatecznie wykazane, a decyzja ARiMR uzyskała właściwe umocowanie prawne.
Naruszenie zasady konkurencyjności w procesie wyboru wykonawców usług w projekcie dofinansowanym z funduszy unijnych oraz nieprawidłowa kwalifikowalność uczestników projektu uzasadniają nałożenie korekty finansowej i obowiązku zwrotu niewłaściwie wydatkowanego dofinansowania.
Przepisy krajowe ustawy PNR, nakładające obowiązek przekazywania danych lotów wewnątrzunijnych, są niezgodne z dyrektywą UE 2016/681, w sytuacji braku rzeczywistego zagrożenia terrorystycznego. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł uchylenie kary na przewoźnika za nieprzekazanie danych.
Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie nie naruszył przepisów prawa materialnego ani procesowego, oddalając skargę na uchylenie decyzji o przyznaniu płatności w systemach wsparcia bezpośredniego, a skarga kasacyjna jest niezasadna.
Umowa o świadczenie usług polega na starannym działaniu, a nie na osiągnięciu konkretnego rezultatu dzieła. Zawarte umowy związane z wykonywaniem wykładów były umowami o świadczenie usług.
Umowa o przeprowadzenie autorskiego wykładu, co do której stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, kwalifikuje się jako umowa o świadczenie usług, a nie umowa o dzieło. Z tego tytułu wykonawca podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.
Umowy zawarte na opracowanie i wygłoszenie wykładów mają charakter umów o świadczenie usług zgodnie z art. 734 § 1 w zw. z art. 750 kc, co wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego według art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.
Wykonując czynności wynikające z umowy o świadczenie usług o edukacyjnym charakterze, uczestnik podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, do czego stosują się przepisy o zleceniu, a nie o dziele, które wymaga określenia konkretnego rezultatu.
Umowy o przygotowanie i wygłoszenie wykładów mają charakter umów o świadczenie usług, co implikuje podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy, jako że nie prowadzą do osiągnięcia zindywidualizowanego rezultatu, lecz stanowią staranne działanie zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) uśoz.
Skarga kasacyjna, zarzucająca naruszenie przepisów prawa materialnego oraz procedury w zakresie zwrotu dofinansowania unijnego, nie ma usprawiedliwionych podstaw. Naczelny Sąd Administracyjny oddala ją, uznając za zgodne z prawem decyzje o zwrocie przyznanych środków.
Naczelny Sąd Administracyjny utrzymuje w mocy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uchylający decyzję o unieważnieniu patentu, uznając brak podstaw prawnych do stwierdzenia braku przemysłowej stosowalności wynalazku i niedostateczną analizę przez Urząd zastrzeżeń patentowych.
Umowy zawarte jako "umowy o dzieło" na montaż elementów złączy meblowych stanowią w istocie umowy o świadczenie usług, które podlegają przepisom o zleceniu, co implikuje obowiązek ubezpieczeniowy w zakresie zdrowotnym dla wykonawców.
Umowy o montaż elementów złączy meblowych zawarte przez płatnika składek nie posiadały cech indywidualnego dzieła, lecz były umowami o świadczenie usług, co skutkowało obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego zainteresowanego.
NSA uznał, że przewóz zestawem pojazdów nienormatywnych 12 kratownic o długości przekraczającej normatyw dla transportu standardowego spełnia wymogi ładunku niepodzielnego, co czyni nałożenie kary za nieprzestrzeganie wymagań pojazdu normatywnego niezasadne.
Transpozycja dyrektywy 2016/681 w zakresie zastosowania jej do lotów wewnątrzunijnych bez rzeczywistego zagrożenia jest niezgodna z prawem UE, co skutkuje niedopuszczalnością nałożenia administracyjnych kar pieniężnych za niedopełnienie obowiązku przekazania danych PNR.
W sprawach dotyczących przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, skarżący ma obowiązek wykazać rzeczywiste i zgodne z założeniami prawno-materiałowymi posiadanie zwierząt, w przeciwnym wypadku przyznanie wsparcia stanowiłoby nadużycie prawa.