Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zarzucając mu brak oparcia w aktach sprawy i niewyjaśnienie podstawy prawnej naruszeń, oraz przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.

Czynność włączenia do wojewódzkiej ewidencji zabytków karty ewidencyjnej stanowiska archeologicznego ma charakter materialnotechniczny, a obecność nawarstwień kulturowych uzasadnia uznanie wartości zabytkowej bez względu na upływ czasu.

Dotacja oświatowa należy się na każdego ucznia uczestniczącego w 50% zajęć edukacyjnych, bez względu na datę uzyskania statusu słuchacza, co oznacza, że zarzut błędnej wykładni prawa przez organ był nieusprawiedliwiony. NSA oddalił skargę kasacyjną, potwierdzając prawidłowość wyroku WSA w Rzeszowie.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną ZUS, uznając, iż organ ten naruszył obowiązek informowania strony o skutkach uchybień terminowych w kontekście ustawy COVID-19, co uzasadniało uchylenie decyzji ZUS w postępowaniu administracyjnym.

Ocena projektu powinna być przeprowadzona w sposób przejrzysty i rzetelny, co znajduje swoje odzwierciedlenie w szczegółowo uzasadnionej punktacji oceny kryteriów. Niedochowanie tych zasad skutkuje uchyleniem decyzji organu z powodu naruszenia prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznaje decyzję o wpisie parku i bramy do rejestru zabytków za zgodną z prawem, potwierdzając możliwość ograniczenia własności na rzecz ochrony wartości zabytkowych wspólnego dziedzictwa kulturowego.

Skarga kasacyjna oddalona z powodu niewłaściwej metodologii i braku precyzji w zarzutach dotyczących kontroli legalności decyzji administracyjnej przez sąd, nie zaś orzeczenia o przywróceniu terminu.

Zgodnie z art. 175 ust. 1 u.g.n., rzeczoznawca majątkowy naruszył obowiązek szczególnej staranności w procesie szacowania nieruchomości, co uzasadnia nałożenie kary dyscyplinarnej w postaci nagany przez Ministra Rozwoju i Technologii. NSA uznał, że decyzja ministra odpowiada prawu, uchylając wcześniejszy wyrok WSA.

Na mocy art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. skarga kasacyjna została odrzucona z powodu niewłaściwej reprezentacji Komitetu Wyborczego. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA i nakazał ponowne rozpoznanie sprawy.

Przy stosowaniu trybu obwieszczeń w postępowaniu administracyjnym lokalizacji inwestycji celu publicznego, termin do wznowienia postępowania należy liczyć od daty fikcyjnego doręczenia, zgodnie z art. 49 Kpa, a niedochowanie tego terminu wyklucza uwzględnienie wniosku o wznowienie.

Odmawiając umorzenia należności składkowych, ZUS działał zgodnie z prawem. W sytuacji braku przesłanek całkowitej nieściągalności oraz wyjątkowych okoliczności uniemożliwiających opłacenie składek, uzasadnienie oddalenia skargi kasacyjnej było zasadne.

Aktualizacja kwoty dotacji oświatowej musi uwzględniać wszystkie wydatki bieżące samorządu, a sąd ocenia tylko legalność decyzji administracyjnych, nie celowość decyzji budżetowych jednostki samorządu.

Skarga kasacyjna podlega oddaleniu, gdyż brak podstaw formalnych do jej uwzględnienia; prawomocne było nieprzyznanie ulgi abolicyjnej, z racji niedopełnienia warunków umowy międzynarodowej z Singapurem.

W sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych dochody uzyskane z projektów finansowanych ze środków europejskich podlegają przepisom updof, w szczególności art. 21 i 23, nawet jeśli są wolne od podatku dochodowego.

Wyroki TSUE nie stanowią podstawy wznowienia postępowania, jeśli nie wpływają istotnie na treść decyzji ostatecznych. Postępowanie wznowieniowe nie służy merytorycznemu rozpatrzeniu sprawy, ale weryfikacji przesłanek wznowienia. Dostęp do akt sprawy zapewniony prawem spełnia wymogi obrony.

W przypadku działania w postępowaniu administracyjnym osoby, która nie ma zdolności bycia pełnomocnikiem, postępowanie ulega nieważności, a skarga wniesiona przez taką osobę jest niedopuszczalna i winna być odrzucona.

Władztwo planistyczne gminy nie może przekraczać granic zasady proporcjonalności i musi uwzględniać interes publiczny oraz prywatne prawa właścicieli, jednak decyzje o warunkach zabudowy nie determinują ustaleń planu miejscowego.

Skarga kasacyjna na decyzję w sprawie nabycia nieruchomości z mocy prawa oddalona. Nieruchomość spełniała przesłanki art. 73 ust. 1 ustawy o reformie administracyjnej z 1998 r. Sąd uznał publicznoprawne władanie działką przez jednostkę samorządu terytorialnego.