Znak pionowy jest wystarczający dla oznaczenia miejsca postojowego w strefie płatnego parkowania, co uzasadnia naliczenie opłaty. Brak oznakowania poziomego nie wpływa na legalność oznaczenia i naliczenia opłaty.
W postępowaniu dotyczącym jednorazowej opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości kluczowe jest porównanie wartości przed i po zmianie planu miejscowego; ewentualne roszczenia odszkodowawcze związane z przeszłymi zmianami planistycznymi nie wpływają na obowiązek uiszczenia opłaty.
Art. 70a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego uprawnia do nieodpłatnego nabycia nieruchomości wyłącznie podmioty kościelne wymienione w ust. 2 tego artykułu. Orzeczenie interpretowało tę normę kompleksowo, uniemożliwiając nabycie nieruchomości innym osobom prawnym Kościoła Katolickiego.
Zwolnienie z podatku u źródła na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga od płatnika weryfikacji rzeczywistego właściciela dywidendy; wymagana jest jedynie należyta staranność.
Organ odwoławczy naruszył zasady postępowania administracyjnego poprzez niewyjaśnienie rozbieżności w materiale dowodowym dotyczącym ochrony wartości widokowych zabytku, co przesądziło o oddaleniu skargi kasacyjnej przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Przepisy art. 38 ust. 1 i art. 36 ust. 1–3 u.f.z.o. oraz art. 7 i 94 Konstytucji RP uzasadniają umocowania organu do wymogu dokumentacji finansowej dotacji oraz sprawozdawczości liczby uczniów; Uchwała jest zgodna z ustawą o finansowaniu zadań oświatowych.
Podatnik, występując z wnioskiem o ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy, musi uprawdopodobnić niewspółmierność zaliczek w stosunku do przewidywanego podatku; niewykazanie tej okoliczności nie uzasadnia zmiany decyzji organu administracyjnego dotyczącej zaliczek.
Przepisy art. 22c pkt 2 updof oraz art. 71 ustawy zmieniającej, wprowadzające modyfikacje zasad amortyzacji budynków mieszkalnych, są zgodne z Konstytucją RP, a skarga kasacyjna dotycząca ich konstytucyjności nie znalazła usprawiedliwienia w świetle rygorystycznych kryteriów proceduralnych oraz wykładni językowej i systemowej.
Sąd podtrzymał wykładnię definitywnie wyłączającą z amortyzacji podatkowej budynki mieszkalne w nowym reżimie prawnym, uznając jednocześnie, że zakres ochrony praw nabytych został należycie uregulowany przepisami przejściowymi w art. 71 ust. 2 ustawy zmieniającej.
NSA orzeka, że ZUS zobowiązany jest do udzielania wyjaśnień stronom w postępowaniach związanych ze zwolnieniami z opłat składkowych, a ich brak stanowi naruszenie proceduralne wpływające na wynik sprawy.