Wysokość ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy sprzed 6 listopada 2018 r. ustala się na podstawie przepisów obowiązujących przed tą datą z pominięciem niekonstytucyjnego współczynnika, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że wysokość ekwiwalentu za niewykorzystany urlop przed 6 listopada 2018 r. należy ustalać na zasadach obowiązujących przed tą datą, z uwzględnieniem orzeczenia TK z 2018 r., przy braku formalnie stwierdzonej niekonstytucyjności art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach.

Brak podstaw do uwzględnienia wtórnej niekonstytucyjności art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z 2020 r. w kontekście wypłaty ekwiwalentu, ponieważ przepis ten odnosi się do zasad ustalania ekwiwalentu, nie jego wysokości. Oddalono skargę kasacyjną.

W stanie prawnym po ogłoszeniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego, ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop należy ustalać według wskaźnika 1/21, uwzględniając treść wyroku Trybunału, wyłączając niekonstytucyjny współczynnik 1/30. Zastosowanie tego wskaźnika zapewnia zgodność z Konstytucją RP.

Stwierdzenie przez Naczelny Sąd Administracyjny konieczności uzyskania faktycznego porozumienia przy powierzeniu stanowiska dyrektora szkoły, co wymaga uprzedniej zgody obu organów, oraz wyraz zgodności z zasadą współdziałania w formie porozumienia, jako warunku koniecznego do powierzenia stanowiska.

Uchwała Rady Miasta Stołecznego Warszawy dotycząca miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pozostaje w zgodności z wymogami ustawy o planowaniu przestrzennym i nie narusza interesu prawnego spółdzielni mieszkaniowej, która nie wykazała wystarczających podstaw do podważenia jej legalności. Skarga kasacyjna oddalona.

Art. 100c i art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy stosuje się do wszystkich cudzoziemców. Bezczynność organu nie występuje, gdy termin załatwienia sprawy jest zawieszony na mocy tych przepisów. Interpretacja ta jest zgodna z linią orzeczniczą NSA.

Dla zastosowania preferencyjnej stawki podatku od nieruchomości w świetle art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d) u.p.o.l. konieczne jest całkowite i wyłączne związanie budynków z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, co wyklucza ich wykorzystanie do innych celów, w tym komercyjnych, hotelarskich czy rekreacyjnych.

Skarga kasacyjna Z.R. została oddalona wobec braku usprawiedliwionych podstaw oraz niemożności uzasadnienia wpływu naruszeń na wynik sprawy, co podtrzymuje prawomocność wyroku WSA w przedmiocie wyceny nieruchomości.

Skarga kasacyjna spółki S. sp. z o.o. została oddalona, gdyż organy działające zgodnie z wytycznymi WSA z dnia 22 lutego 2023 r. miały kompetencje do wydania decyzji kasacyjnej w związku z niezakończonym ustaleniem prawidłowości doręczenia decyzji z 12 grudnia 2018 r.