Decyzja administracyjna uznana za prawidłowo doręczoną, gdy brak jest formalnego pełnomocnictwa w aktach bieżącego postępowania administracyjnego, co skutkuje uznaniem uchybienia terminu do wniesienia odwołania (art. 44 K.p.a.).

Naczelny Sąd Administracyjny postanowił: Zakład Ubezpieczeń Społecznych naruszył zasadę informowania stron z art. 9 k.p.a., nie informując skarżącego o konieczności uzupełnienia braków formalnych, co uzasadniało uchylenie decyzji odmownej wydanej przez organ.

Dopuszczenie pojazdu do ruchu drogowego mimo niespełnienia wymagań technicznych, określonych dla jego kategorii, stanowi przesłankę do obligatoryjnego cofnięcia uprawnień diagnostycznych zgodnie z art. 84 ust. 3 pkt 1 i 2 Prawa o ruchu drogowym.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że organ administracyjny dopuszcza się bezczynności, jeśli nie wyda postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawach wszczynanych z urzędu, tym samym umożliwiając stronie dochodzenie praw przed sądem administracyjnym.

Sąd uznał, że organy podatkowe powinny weryfikować faktyczne zamierzenia podatnika w zakresie przypisania składników majątkowych do działalności gospodarczej, nawet jeśli podatnik formalnie deklaruje odmiennie.

Oddział przedsiębiorcy nie musi mieć osobnej podmiotowości prawnej ani stacjonarnej formy działalności do spełnienia wymogów dofinansowania. Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzje administracyjne, wskazując na błędną interpretację pojęcia "oddziału".

Instrumentalne wszczęcie postępowania karnego skarbowego, nieprowadzące do realizacji jego celów, nie powoduje zawieszenia przedawnienia podatkowego (art. 70 § 6 pkt 1 O.p.).

Ocena projektu przeprowadzona przez Ministra Zdrowia z naruszeniem zasady równości i transparentności kryteriów konkursu skutkuje uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ, z uwzględnieniem zachowania konstytucyjnej zasady równego traktowania.

Za czynności realizowane w ramach zapobiegawczego nadzoru sanitarnego, w tym typowe czynności administracyjne, mogą być pobierane opłaty, zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Prokurator nie ma legitymacji do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody do sądu administracyjnego, co czyni skargę niedopuszczalną i uzasadnia jej odrzucenie. Mandat członka zarządu powiatu nie został skutecznie zrezygnowany ani cofnięty. Uchwała podjęta przez Zarząd w dniu 13 kwietnia 2021 r. jest sprzeczna z prawem.

Oddalenie skargi kasacyjnej M.T. oraz utrzymanie w mocy orzeczenia o jej odwołaniu ze stanowiska dyrektora było uzasadnione szczególnym zagrożeniem zdrowia i życia w kontekście pandemii, co podpada pod szczególnie uzasadnione przypadki odwołania w rozumieniu art. 66 ust. 1 pkt 2 prawa oświatowego.

Kompetencja Prokuratora Generalnego do wydania decyzji w sprawie dodatku wyrównawczego dla prokuratorów do spraw wojskowych w powszechnych jednostkach organizacyjnych prokuratury nie ma charakteru przejściowego i jest jedyną właściwą. Decyzje wydane przez inne organy bez kompetencji podlegają stwierdzeniu nieważności.

Prokurator Generalny jest właściwym organem do wydania decyzji o dodatku wyrównawczym dla byłych prokuratorów wojskowych przeniesionych do powszechnych jednostek prokuratury, a decyzje wydane przez Prokuratora Okręgowego były nieważne z powodu naruszenia właściwości.

Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok WSA w zakresie, w którym uchybień proceduralnych związano z uchwałą naruszającą przepisy o przyznawaniu zasiłków szkolnych, nakazując ponowne rozpatrzenie z zachowaniem wykładni prawa ustanowionej przez NSA.