Art. 9 ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach nie ogranicza wysokości ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, lecz odnosi się jedynie do zasad ustalenia prawa do ekwiwalentu, co podlega wykładni prokonstytucyjnej, zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Wojewody Mazowieckiego; potwierdza, że uchwała Rady Miejskiej w Piastowie ustalająca wynagrodzenie Burmistrza zgodnie z obowiązującymi przepisami od 1 listopada 2021 jest prawidłowa i zgodna z prawem.

Dyrektor szkoły może zostać odwołany bez wypowiedzenia w przypadkach szczególnie uzasadnionych, które obejmują praktyki mogące destabilizować funkcjonowanie placówki i rażąco naruszać interes publiczny.

Postanowienie o ustaleniu kosztów postępowania administracyjnego z dniem 3 stycznia 2014 r. nie narusza rażąco prawa i nie może być uznane za nieważne, mimo uchylenia decyzji będącej jego podstawą.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nałożenie kary na przewoźnika zgodnie z art. 22 ust. 2a ustawy SENT jest prawidłowe, a przepis ten nie dopuszcza miarkowania kary w oparciu o art. 189d k.p.a., wyłączając jego zastosowanie. Zasada proporcjonalności jest realizowana według mechanizmów przewidzianych w ustawie SENT.

Skarga kasacyjna podlega oddaleniu; decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu w sprawie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej była prawidłowa, a orzeczenie TSUE z 16 października 2019 r. nie wpływa na jej treść.

Wystawienie faktury VAT zawierającej podatek powoduje obowiązek jego zapłaty, niezależnie od korekt, jeśli nie wyeliminowano ryzyka uszczuplenia budżetowego – art. 108 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 203 dyrektywy 112.

Zmniejszenie wkładu komandytariusza poprzez obniżenie zobowiązania do świadczenia pracy, wynikające z przekształcenia spółki komandytowej, nie stanowi opodatkowanego przychodu, a zastrzeżenia WSA dotyczące dodatkowej analizy kosztów są bezzasadne.

Nieuprawnione zarzuty naruszenia art. 151 P.p.s.a. oraz przepisów Ordynacji podatkowej nie wykazały wpływu na wynik sprawy; prawidłowo oddalono skargę kasacyjną.

Zwolnienie żołnierza z terytorialnej służby wojskowej powinno nastąpić w formie decyzji administracyjnej, co implikuje możliwość złożenia odwołania w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego.

Przesłanki podmiotowe i przedmiotowe oraz brak nowych okoliczności uniemożliwiają wznowienie postępowania w sprawie podejrzenia choroby zawodowej przewlekłego zapalenia nadkłykcia kości ramiennej rozstrzygniętej w 2010 roku.

Decyzja nakazująca zaprzestanie działalności gospodarczej na podstawie art. 27 ust. 2 u.p.i.s. była bezpodstawna, gdyż nie spełniono wymagań określonych przepisami prawa, naruszając tym samym zasady konstytucyjne wolności gospodarczej.

Decyzja organu odwoławczego o uchyleniu decyzji organu pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania była zgodna z zasadą dwuinstancyjności oraz nie naruszała zasady szybkości postępowania, gdyż materiał dowodowy wymagał istotnego uzupełnienia.

NSA oddalił skargę kasacyjną A.W., uznając ją za bezzasadną i niewykazującą dostatecznych podstaw kasacyjnych. Podniesione zarzuty procesowe i materialne nie znalazły potwierdzenia w przebiegu postępowania ani w stanie prawnym sprawy.

Bez ostatecznego orzeczenia o niezdolności do służby funkcjonariusza nie można wydać decyzji o zwolnieniu ze służby; orzeczenie komisji lekarskiej musi współistnieć prawnie z decyzją administracyjną.