W systemie płatności ekologicznych kreowanie sztucznych warunków mających na celu uzyskanie korzyści finansowych w sprzeczności z celami wspólnotowymi skutkuje odmową przyznania takich płatności, a organy administracji są uprawnione do uwzględniania dowodów pozyskanych w innych postępowaniach, jeśli dotyczą one takich okoliczności.

Przy nakładaniu obowiązków konserwatorskich na zabytek wymagane jest należyte ustalenie historycznego stanu obiektu i proporcjonalność działań w stosunku do osiągnięcia celu ochrony zabytku.

Ocena stworzenia sztucznych warunków w celu uzyskania płatności rolnych opiera się na całokształcie materiału dowodowego pozyskanego z różnych postępowań. Organy oraz sądy mogą bazować na dowodach zebranych w ramach różnych postępowań administracyjnych, o ile dowody te wykazują powiązania osobowe i ekonomiczne pomiędzy stronami postępowania, potwierdzające nadużycie prawa.