Instytucja wznowienia postępowania jest nadzwyczajnym środkiem umożliwiającym wzruszenie decyzji pomimo jej ostateczności i nie może służyć ponownemu załatwieniu sprawy w pełnym zakresie, jak w postępowaniu zwykłym. Jest to wyjątek od generalnej zasady trwałości decyzji ostatecznych. Z tego względu przepisy regulujące wznowienie należy interpretować ściśle, a zastosowanie do nich wykładni rozszerzającej

Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej w oparciu o przesłankę rażącego naruszenia prawa, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., powinno mieć miejsce jedynie w okolicznościach bezspornych, a postępowanie nadzwyczajne nie jest zamiennikiem dla zwykłego trybu odwoławczego.

Normatywny kształt odpowiedzialności osób trzecich, a zatem członków zarządu spółek wymienionych w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej pozwala stwierdzić, że dopiero łączne spełnienie wszystkich przesłanek pozytywnych odpowiedzialności, jak również stwierdzenie, że w sprawie nie mają zastosowania przesłanki negatywne, a więc wyłączające tę odpowiedzialność, pozwala przyjąć zaistnienie tej instytucji

Zasiedzenie, jako pierwotny sposób nabycia własności nieruchomości, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn, pod warunkiem, że prawomocne postanowienie sądu stwierdzające zasiedzenie nie zostało uchylone. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia, a podstawa opodatkowania

Przygotowanie i przeprowadzenie zajęć edukacyjnych w formie wykładu nie stanowi umowy o dzieło, gdy brakuje twórczego i indywidualnego charakteru, co uzasadnia traktowanie jej jako umowy o świadczenie usług dla celów objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa o świadczenie usług, w odróżnieniu od umowy o dzieło, polega na wykonaniu określonych czynności faktycznych, a nie osiągnięciu rezultatu. W związku z tym umowy takie, nawet jeśli mają elementy twórcze, podlegają uregulowaniom dotyczącym ubezpieczeń zdrowotnych.

W świetle art. 149 ust. 1-3 w zw. z art. 283 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych od 1 stycznia 2019 r. daninami publicznymi stały się wszystkie pobierane od tego dnia opłaty egzekucyjne, w tym również na podstawie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji; z tak określonego zakresu niepodatkowych należności budżetowych wyłączono te opłaty egzekucyjne, które zostały prawomocnie ustalone przed dniem

Zgodnie z wykładnią art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, związek nieruchomości z działalnością gospodarczą nie ogranicza się wyłącznie do jej posiadania przez przedsiębiorcę. Kluczowe znaczenie ma również możliwość faktycznego lub potencjalnego wykorzystania nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nawet jeśli aktualnie nie jest ona bezpośrednio użytkowana