Zgodnie z art. 262 § 1 pkt 2 i 2a Ordynacji podatkowej, organ podatkowy jest uprawniony do nałożenia kary porządkowej na stronę, która bezzasadnie nie przedłożyła żądanych dokumentów lub wyjaśnień, przy czym za usprawiedliwiające niewykonanie obowiązku traktuje się jedynie okoliczności niezależne od strony i niemożliwe do przezwyciężenia przy dołożeniu należytej staranności.

Zgodnie z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej organ podatkowy, na wniosek podatnika, ogranicza pobór zaliczek na podatek, jeżeli podatnik uprawdopodobni, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu lub zysku przewidywanego na dany rok podatkowy. Przepis ten wskazuje przesłankę spełnienie, której powoduje

Obniżenie podatku należnego VAT na podstawie wystawionej faktury korygującej jest możliwe tylko wtedy, gdy podatnik posiada potwierdzenie odbioru tej faktury przez nabywcę lub udokumentuje, że podjął niezbędne próby doręczenia faktury korygującej, a z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca wie o zrealizowaniu transakcji zgodnie z warunkami określonymi w tej fakturze. Ewentualne niedopełnienie obowiązków

Decyzja o odmowie umorzenia składek na ubezpieczenie społeczne jest zasadna, jeżeli skarżący posiada dochody oraz majątek umożliwiające spłatę należności, nawet w trudnej sytuacji finansowej, a umorzenie należności byłoby przedwczesne bez wystąpienia przesłanek całkowitej nieściągalności.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia istotne jest faktyczne zaprzestanie wykonywania pracy i ustanie stosunku zatrudnienia, a nie samo zawieszenie wykonywania pracy, jak ma to miejsce w przypadku urlopu wychowawczego.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest wykazanie bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, gdzie sprawowanie opieki jest przyczyną, a jednocześnie przeszkodą w podejmowaniu pracy zarobkowej.

W decyzjach uznaniowych organ administracyjny musi rzetelnie ocenić materiał dowodowy i ustalić rzeczywiste potrzeby strony, w przeciwnym razie decyzje mogą zostać uznane za dowolne i podlegać uchyleniu.

Specjalny zasiłek celowy może być przyznany jedynie w ekstraordynaryjnych sytuacjach, w których wystąpi szczególnie uzasadniony przypadek, co wymaga od wnioskodawcy wykazania, że mimo przekroczenia kryterium dochodowego, jego sytuacja jest nadzwyczaj trudna i uzasadnia przyznanie dodatkowego wsparcia.

Decyzja o odmowie przyznania zasiłku celowego musi być poparta szczegółową oceną przesłanek ustawowych w kontekście indywidualnych okoliczności osoby ubiegającej się o pomoc. Uznaniowość decyzji administracyjnych w sprawach socjalnych wymaga starannej i niestronniczej analizy, aby zapewnić, że nie została przekroczona granica uznania i nie nastąpiła dowolność w rozstrzygnięciu.