Dla uznania prawidłowości klasyfikacji taryfowej towarów, istotnym pozostaje precyzyjne ustalenie ich funkcjonalnych cech i zastosowanie odpowiednich regulacji celnych przez organ administracyjny, nawet bez sięgania po zewnętrzne opinie biegłego.

Krajowe organy celne nie posiadają kompetencji do oceny prawidłowości działań UE w kontekście przyznania kontyngentu taryfowego; decyzji UE nie można podważać przed sądami krajowymi.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną PPWIS, potwierdza konieczność wszechstronnego i zgodnego z zasadami dowodowymi ustalenia stanu faktycznego przed wydaniem decyzji administracyjnej nakładającej karę pieniężną.

Skarga kasacyjna, zarzucająca WSA niewłaściwą ocenę dowodów i naruszenie przepisów proceduralnych w sprawie uznania choroby zawodowej, została oddalona przez NSA. Stwierdzenie choroby zawodowej u pracownika W. Sp. z o.o. pozostaje w mocy.

Złożenie przez upoważnionego odbiorcę uwag rozładunkowych wskazujących na zgodność towaru prowadzi do wyłączenia możliwości późniejszej korekty deklaracji do czasowego składowania w zakresie wagi towaru, w przypadku usunięcia go spod dozoru celnego.

Sprzeciwienie się przyjęciu, że działalność opiekuńcza wyklucza podejmowanie zatrudnienia, jest nieuzasadnione, gdy spełnia przesłanki wyłączności opieki nad osobą legitymującą się znacznym stopniem niepełnosprawności.

Przepisy art. 100c i 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy dotyczą zawieszenia terminów wszystkich spraw administracyjnych cudzoziemców, obejmując nie tylko obywateli Ukrainy związanych z konfliktem zbrojnym, ale także innych cudzoziemców.

Sąd orzekł, że pojęcie "poinformowania" na gruncie art. 105a ust. 3 Prawa bankowego wymaga rzeczywistego doręczenia informacji adresatowi, a nie jedynie wysłania listu. Brak dowodu doręczenia skutkuje brakiem uprawnienia do przetwarzania danych bez zgody.

Organ administracyjny prawidłowo odmówił udostępnienia informacji, której ujawnienie mogłoby naruszać tajemnicę przedsiębiorstwa, a jego bezczynność w kontekście udostępnienia informacji publicznej była niezasadna.

Brak podpisu na egzemplarzu decyzji administracyjnej w aktach sprawy, przy braku dowodu na niewłaściwe doręczenie podpisanej decyzji stronie, nie uzasadnia stwierdzenia nieważności decyzji z powodu rażącego naruszenia prawa.

Podatnik nie ma prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dokumentowanych fakturami VAT, jeżeli faktury te nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a ich wystawcy uczestniczyli w tzw. karuzeli podatkowej, pełniąc rolę buforów mających na celu uwiarygodnienie fikcyjnego obrotu.

Organ odwoławczy może wydać decyzję kasacyjną i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia, jeśli decyzja pierwszej instancji została wydana z naruszeniem przepisów postępowania, a zakres wymagający wyjaśnienia ma istotny wpływ na rozstrzygnięcie, co wyklucza uzupełnienie postępowania dowodowego na poziomie odwoławczym zgodnie z art. 136 k.p.a.