Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych
Orzeczenie o niekonstytucyjności art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r. o sygn. SK 14/21) nie uniemożliwia stosowania tego przepisu przed upływem wskazanej klauzuli odraczającej jego utratę mocy obowiązującej. Nie może także stanowić podstawy do wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego ani podatkowego w sprawach zakończonych
W przypadku wznowienia postępowania administracyjnego w związku z ujawnieniem fałszywych dowodów, organ administracji nie ma obowiązku wezwania strony do uzupełnienia braków formalnych, a fałszywe zaświadczenie nie może stanowić podstawy wydania decyzji administracyjnej.
Art. 73 ust. 1 u.p.w. odnosi się do nabycia z mocy prawa nieruchomości zajętych pod drogę publiczną, a ustalenie zajęcia wymaga wykazania, że w dniu 31 grudnia 1998 r. nieruchomość faktycznie funkcjonowała jako droga publiczna, przy czym o przynależności do drogi decyduje faktyczne jej urządzenie oraz sposób użytkowania, a nie sam przejazd przez działkę.
Na gruncie przepisów Ordynacji podatkowej przesłanka bezskuteczności egzekucji rozumiana jest jako brak możliwości przymusowego zaspokojenia wierzyciela publicznoprawnego w toku wszczętej i przeprowadzonej przez organ egzekucyjny egzekucji skierowanej do majątku spółki. Może być wykazana nie tylko na podstawie postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, ale także w inny sposób. Teza od Redakcji
Decyzję o uchyleniu prawa jazdy, która została wydana na podstawie fałszywych dowodów, można podważyć w postępowaniu wznowieniowym, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 k.p.a., a taka decyzja jest zgodna z przepisami prawa materialnego.
Ten sam organ, orzekając w trybie odwoławczym, nie może ani przekazać sobie samemu sprawy do ponownego rozpoznania, gdyż przekazać można sprawę tylko innemu organowi, ani wskazać sam sobie okoliczności faktycznych, które należy zbadać przy ponownym rozpatrzeniu sprawy. Nie może być co do zasady mowy o przekazywaniu sprawy, którą organ sam się zajmuje i którą ma obowiązek rozstrzygnąć decyzją co do