Decyzja o uchyleniu uprawnień do kierowania pojazdami na podstawie fałszywych dokumentów, których prawdziwość została podważona w prawomocnym wyroku karnym, jest zgodna z prawem, a przepis art. 64 § 2 k.p.a. nie znajduje zastosowania w postępowaniu wznowieniowym, w którym braki formalne nie mogą być uzupełniane w postępowaniu dotyczącym przywrócenia praw.

W postępowaniu wznowieniowym nie można zastępować pierwotnych dowodów, które okazały się fałszywe, nowymi; jest to postępowanie mające na celu weryfikację zgodności z prawem wcześniejszej decyzji, a nie sanowanie jej braków.

Wznowienie postępowania w sprawie decyzji ostatecznej jest zasadne, gdy treść dowodów wykorzystanych przy jej wydaniu okazuje się fałszywa, a sanowanie tychże dowodów w postępowaniu wznowieniowym nie jest dopuszczalne.

W postępowaniu wznowieniowym decyzji administracyjnej dotyczącej uprawnień do kierowania pojazdami, brak prawdziwego zaświadczenia o odbyciu szkolenia wymaganego prawem nie jest brakiem formalnym, a ustalenia wyroku karnego o fałszerstwie dokumentów są wiążące dla postępowania administracyjnego.