Nawet prawomocne postanowienie sądu o podziale nieruchomości do korzystania (quo ad usum) nie uprawnia organu podatkowego do dokonania wymiaru podatku osobno dla każdego ze współwłaścicieli, także wówczas, gdy na wydzielonej części nieruchomości prowadzona jest działalność gospodarcza.

W literaturze prawa administracyjnego podkreśla się też, że zagadnieniem wstępnym nie może być wyjaśnienie okoliczności faktycznych sprawy, gdyż należy to wyłącznie do obowiązków organu prowadzącego postępowanie administracyjne w danej sprawie.

Na rodzaj odpowiedzialności nie ma też wpływu fakt niewydania decyzji w stosunku do drugiego członka zarządu. Nie ulega wątpliwości, że w przypadku wydania orzeczenia o odpowiedzialności jednego z członków zarządu, jest to odpowiedzialność solidarna z drugim członkiem zarządu.

Naczelny Sąd Administracyjny nie wyklucza możliwości naruszenia interesu prawnego ustaleniami studium, przy uwzględnieniu różnic pomiędzy studium i planem miejscowym w zakresie bezpośredniości i realności skutku, jaki wywołują oba te akty.

Objęcie nowych akcji spółki komandytowo-akcyjnej wyemitowanych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego z kapitału zapasowego tej spółki nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to bowiem zdarzenie, na skutek którego po stronie akcjonariusza powstaje przychód w rozumieniu art. 11 u.p.d.o.f.

W postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 54 § 1 u.p.e.a., ocenie podlegają tylko zastrzeżenia odnoszące się do czynności egzekucyjnych, dokonanych przez organ egzekucyjny. Czynnością egzekucyjną są wszelkie działania podejmowane przez organ egzekucyjny zmierzające do zastosowania środka egzekucyjnego. Nie jest nią zatem zawieszenie postępowania. Nie można zatem w ramach środka, o którym mowa w