Pozostawienie bez rozpoznania, na podstawie art. 49 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wniosku o przyznanie prawa pomocy przed wezwaniem skarżącego /pełnomocnika/ do uiszczenia wpisu sądowego od skargi, nie pozbawia skarżącego uprawnienia do złożenia ponownego wniosku o przyznanie prawa pomocy, o jakim mowa

1. W świetle art. 250 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wyznaczonemu przez organ samorządu zawodowego profesjonaliście, wynagrodzenie za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje nawet wtedy, gdy nie został on umocowany przez stronę do reprezentowania jej interesów w postępowaniu

Wniosek o wymierzenie grzywny organowi /art. 55 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ jest wnioskiem wszczynającym postępowanie sądowe, o którym mowa w art. 63 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Postępowanie z wniosku o wymierzenie organowi grzywny wszczyna odrębne postępowanie sądowe /art. 63

Sformułowanie "przyznaje na okres 6 miesięcy" użyte w przepisie art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 71 poz. 734 ze zm./, należy rozumieć w ten sposób, iż uprawniony organ rozpoznając sprawę dodatku przysługującego w okresie od dnia pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek, ocenia zasadność tego wniosku w całym tym okresie

W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z powodu rażącego naruszenia prawa należy kierować się przede wszystkim gramatyczną wykładnią tego pojęcia, eliminując przy ocenie wystąpienia takiej kwalifikowanej wady decyzji elementów rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty.