Sposób sformułowania przepisu art. 246 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wskazuje, że w razie spełnienia warunków, o których mowa w par. 1 pkt 1 lub 2 osobie fizycznej należy przyznać prawo pomocy w zakresie - odpowiednio - całkowitym /art. 245 par. 2 ustawy/ lub częściowym /art. 245 par. 3 ustawy/. Dopełnienia innych

Artykuł 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie służy do zwalczania ustaleń faktycznych, z którymi strona się nie zgadza. Postępowanie dowodowe przed sądem administracyjnym, w granicach określonych w art. 106 par. 3 ww. ustawy, jest dopuszczalne w zakresie uzasadnionym celami postępowania sądowoadministracyjnego

1. Przepis art. 113 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ trudno naruszyć o ile strona powołująca się na ten zarzut nie zgłaszała w postępowaniu sądowym wniosków dowodowych. Regulacja taka nie nadaje się na samodzielną podstawę kasacyjną. 2. Zarzut naruszenia art. 134 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Orzeczenie o niepełnosprawności /podobnie jak i fakt posiadania własnego pojazdu/ to jeden z warunków odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne. Podatnik nie może być pozbawiony prawa do odliczeń omawianych wydatków, o ile wydatki te zostaną udokumentowane.

Przepis art. 227 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ daje możliwość zaskarżenia wszelkich zarządzeń przewodniczącego lub postanowień sądu pierwszej instancji w przedmiocie kosztów sądowych, w tym postanowień sądu odrzucających sprzeciw.