Nie jest zasadny pogląd, iż wniosek o udzielenie ochrony tymczasowej w pełni opiera się na zasadzie skargowości. Jego konstrukcja tylko częściowo oparta jest na tej zasadzie, albowiem decyduje o tym przede wszystkim treść art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, który stanowi, iż sąd rozstrzyga w granicach

Zwrot podatku, który następował na podstawie art. 14a ust. 6 ustawy o podatku VAT, nie był podatkiem nadpłaconym, ani podatkiem nienależnie zapłaconym w rozumieniu art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej

Z zasady działania w sposób pogłębiający zaufanie do organów podatkowych /art. 121 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, obowiązującej w postępowaniu podatkowym, nie można wywodzić, iż organy podatkowe winny zawiadamiać podatnika o zauważonych nieprawidłowościach u jego kontrahenta i o zamiarze wszczęcia w stosunku do niego kontroli podatkowej

Nie stanowi rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego wydanie orzeczenia przez sąd administracyjny na skutek skargi wniesionej na ostateczne postanowienie organu administracji publicznej mające charakter prejudycjalny.

Nieodpłatne użytkowanie cudzych rzeczy do prowadzenia działalności gospodarczej dla osiągnięcia z tej działalności przychodów, jest w orzecznictwie uznawane za przychód z nieodpłatnych świadczeń