Przedstawione zagadnienie prawne, budzące poważne wątpliwości, sprowadza się w istocie do problemu zasad i dopuszczalnych granic interpretacji orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego częściową niekonstytucyjność określonej normy ustawowej oraz wydanego w oparciu o niego Obwieszczenia Prezesa Trybunału Konstytucyjnego o częściowej utracie mocy obowiązującej wskazanych w nim przepisów, decydującego

Jeżeli brak dostatecznych podstaw prawnych do tego, by orzeczenie organu pierwszej instancji, mające - zgodnie z wolą tego organu - postać "decyzji" uznać za postanowienie. Skoro zaś tak, to również wniesiony od niego środek zaskarżenia, wyraźnie określony jako "odwołanie" nie mógł zostać uznany za zażalenie.

Projekt regulaminu gry, o którym mowa w art. 13 ust. 1 oraz w art. 32 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych /Dz.U. 2004 nr 4 poz. 27 ze zm./ stanowi jedynie załącznik do wniosku o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier i jako taki nie musi być /dla swej ważności/ podpisany zgodnie z zasadami reprezentacji podmiotu będącego wnioskodawcą

1. Wyłączenie trybu zaskarżenia zażaleniem wydanego w trakcie postępowania egzekucyjnego postanowienia ZUS w sprawie stanowiska wierzyciela, zawarte w art. 83 c ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, dotyczy każdego postępowania egzekucyjnego niezależnie od tego, który organ egzekucyjny postępowanie to prowadzi. 2. Ścisła wykładnia art. 83c ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych

W sytuacji niewykonywania przez Narodowy Fundusz Zdrowia obowiązków nałożonych na ten Fundusz przez ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych /Dz.U. nr 210 poz. 2135 ze zm./ należy podejmować działania określone w art. 165 i art. 166 tej ustawy. Niezależnie od tych działań właściwy organ może stosować sankcje przewidzianą w art. 167 ustawy

Stosownie do regulacji art. 50 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dopuszczalność skargi do sądu administracyjnego została ukształtowana szeroko /może ją wnieść każdy, kto ma w tym interes prawny/, to jednak z expressis verbis wyrażonej woli ustawodawcy, znajdującej wyraz w regulacji art. 98 ust. 3 ustawy z dnia

1. Stosownie do przepisów art. 317 i art. 318 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej /Dz.U. 2003 nr 119 poz. 1117 ze zm./ postępowanie o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy /prawa z jego rejestracji/ wszczęte po dniu 21 sierpnia 2001 r. bez względu na datę zgłoszenia znaku do rejestracji, toczy się według przepisów tej ustawy. 2. Nie można upatrywać interesu w rozumieniu

Z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że do nabycia prawa do ulgi z tytułu poniesienia wydatków na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali na wynajem, niezbędne jest uprzednie lub równoczesne poniesienie wydatku

Jeżeli brak dostatecznych podstaw prawnych do tego, by orzeczenie organu pierwszej instancji, mające - zgodnie z wolą tego organu - postać "decyzji" uznać za postanowienie. Skoro zaś tak, to również wniesiony od niego środek zaskarżenia, wyraźnie określony jako "odwołanie" nie mógł zostać uznany za zażalenie.

Jeżeli brak dostatecznych podstaw prawnych do tego, by orzeczenie organu pierwszej instancji, mające - zgodnie z wolą tego organu - postać "decyzji" uznać za postanowienie. Skoro zaś tak, to również wniesiony od niego środek zaskarżenia, wyraźnie określony jako "odwołanie" nie mógł zostać uznany za zażalenie.