1. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu /art. 240 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. 2. Żaden przepis ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie zapewnia stronie udziału w procesie podejmowania decyzji

1. Ewentualne wznowienie postępowania w sprawie będzie możliwe jedynie w postępowaniu administracyjnym, gdyż pytanie prawne skierowane do Trybunału dotyczy przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm. art. 14a-14c/. Tymczasem art. 272 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270

Późniejsze stwierdzenie niekonstytucyjności przepisu ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, który reglamentował działanie Sądu, w wyniku którego podjęto niekorzystne dla strony rozstrzygnięcie, nie stanowi podstawy do uchylenia tego orzeczenia w zwyczajnym postępowaniu odwoławczym.

Nie było potrzeby uzupełniania materiału dowodowego o dodatkowe wyjaśnienia, czy dokumentację skarżącej (art. 187 § 1 O.p.), a ustalenia faktyczne podjęte na podstawie akt sprawy zostały przez organy podatkowe dokonane bez przekroczenia uprawnienia wskazanego w art. 191 O.p. Stąd też uznać należy, iż w stanie faktycznym niniejszej sprawy Sąd l instancji nie miał podstaw do zastosowania art. 145 § 1

1. Wyrazem przyjętej przez skład orzekający interpretacji art. 52 K.r.o. jest chociażby orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 19 kwietnia 1994 r., sygn. akt III AUr 101/04 (OSA 1994/9/74), w którym stwierdzono, że "proces, który w konsekwencji prowadzi do zniesienia wspólności ustawowej trwać musi przez określony czas, zaś powody, które ostatecznie prowadzą do takiego rozstrzygnięcia muszą