1. W skardze kasacyjnej należy wskazać konkretne naruszone przez Sąd zaskarżonym orzeczeniem przepisy prawa materialnego lub procesowego.W odniesieniu do prawa materialnego należy wykazać, na czym polegała dokonana przez Sąd l instancji ich błędna wykładnia lub niewłaściwe zastosowanie oraz jaka powinna być wykładnia prawidłowa i właściwe zastosowanie.Podobnie przy naruszeniu prawa procesowego należy

Organ stwierdzający nieważność indywidualnego aktu administracyjnego, bada tylko i wyłącznie przesłanki zawarte w art. 156 7 1 kpa albo 247 § 1 Ordynacji podatkowej.

Przepis art. 141 par. 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ stanowi wyjątek od zasady, że uzasadnienie wyroku sporządza się z urzędu i jako wyjątek od zasady nie może być interpretowany rozszerzająco. Oznacza to, że norma art. 141 par. 2 cytowanej ustawy ma zastosowanie wyłącznie do wyroków oddalających skargę w całości

Jeżeli w skardze kasacyjnej zarzuty procesowe zostały sformułowane w sposób nieskuteczny, to NSA za miarodajny dla ich oceny musi przyjąć stan faktyczny uznany za prawidłowy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.

Warunek zapewnienia publicznego charakteru dyskusji zostanie spełniony, jeśli sposób zorganizowania dyskusji nie będzie ograniczał możliwości wypowiedzi wszystkim zainteresowanym podmiotom.

Uprawniony jest pogląd, że dokument będący elementem pełnomocnictwa nie powinien podlegać rygorom dalej idącym niż samo pełnomocnictwo. Jeżeli zatem w art. 37 par. 1 zdanie 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ jest mowa o uwierzytelnieniu pełnomocnictwa, pojęcie pełnomocnictwa należy rozumieć całościowo, jako komplet

Brak skutecznego zarzutu naruszenia art. 145 § 1 pkt 1 lit b u.p.s.a. uniemożliwia ocenę, czy wskazane w skardze kasacyjnej uchybienia były tej wagi, że zachodziły podstawy do wznowienia postępowania w oparciu o art. 204 § 1 pkt 4 ordynacji podatkowej