W trybie art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Sąd może wyjaśnić wątpliwości powstałe w wyniku niejasnego, a nie niekompletnego uzasadnienia orzeczenia. Niedopuszczalne jest bowiem, na mocy powołanego przepisu, uzupełnienie treści rozstrzygnięcia.
W świetle art. 246 par. 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ rozstrzygnięcie w przedmiocie przyznania prawa pomocy, w zakresie kosztów sądowych niezbędnych do rozpoznania sprawy na danym etapie postępowania, powinno uwzględniać przede wszystkim bieżącą sytuację finansową wnioskodawcy. Natomiast w odniesieniu do
Brzmienie art. 83 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie uzasadnia przyjęcia poglądu, że oddanie pisma listonoszowi, przebywającego poza siedzibą urzędu, jest równoznaczne z oddaniem pisma w urzędzie pocztowym. Ustawa wyraźnie precyzuje miejsce oddania pisma, z którym wiąże skutek w postaci wniesienia go do
Postanowienie organu egzekucyjnego o podjęciu z urzędu zawieszonego postępowania nie nosi atrybutu wykonalności i jako takie nie podlega wstrzymaniu w trybie art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.
Urlop jest zdarzeniem zaplanowanym, wobec tego nie może uzasadniać braku winy w uchybieniu terminu, w rozumieniu art. 86 par. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. 2002 nr 153 poz. 1270 ze zm./. Nie jest to bowiem przyczyna zewnętrzna ani tym bardziej niezależna od wnioskodawcy.
Na podstawie art. 28 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej /Dz.U. 2002 nr 147 poz. 1229 ze zm./ rada gminy nie jest uprawniona do podejmowania uchwały ustalającej wysokość ekwiwalentu pieniężnego wypłacanego członkowi ochotniczych straży pożarnych.
1. Samo oddanie rzeczy ruchomej do korzystania innemu podmiotowi na podstawie umowy leasingu nie przesądza automatycznie o używaniu tej rzeczy bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych, a tym samym nie uprawnia do stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 17.01.1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz
Podatnikowi należy się odszkodowanie z tytułu szkody wyrządzonej przez wadliwe działanie organu państwowego. Jednakże nie oznacza to, że naprawa wyrządzonej szkody winna nastąpić w postępowaniu podatkowym, którego przedmiotem jest powstające z mocy prawa zobowiązanie podatkowe.
Uiszczanie opłat leasingowych w okresie, gdy korzystanie z samochodu nie było możliwe, nie mogło przyczynić się do osiągania z tego tytułu przychodów, a więc nie stanowi kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./.