Przyjmujący fakturę w dobrej, czy złej wierze od zbywcy, który nie opłacił podatku od towarów i usług, nie może liczyć na obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ryzyko wyboru niewłaściwego, w tym nieuczciwego kontrahenta obciąża nabywcę towarów lub usług. Nabywca towarów i usług może potrącić tylko podatek uiszczony przez zbywcę. Podatek nieuiszczony obciąża nabywcę, choćby był on

Wydatki na zakup nowo wybudowanego lokalu mieszkalnego od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ nie jest tożsamy z pojęciem systematycznego gromadzenia oszczędności na jednym rachunku oszczędnościowo-kredytowym

1. Skoro WSA nie kontrolował legalności zastosowania przez organy podatkowe określonych przepisów, a w treści skargi kasacyjnej brak uzasadnienia, w jaki sposób sąd I instancji naruszył te przepisy, tak gdy chodzi o błędną wykładnię, jak niewłaściwe ich zastosowanie, NSA pozbawiony został możliwości kontroli kasacyjnej tak sformułowanych zarzutów. 2. W sytuacji, gdy przyjęty przez sąd I instancji stan

Dyspozycja normy art. 106 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie daje podstaw do tego by żądać przeprowadzenia przed wojewódzkim sądem administracyjnym postępowania dowodowego wskazującego na istnienie nowych okoliczności faktycznych, których strona nie podnosiła w toku postępowania podatkowego uznając je za nieistotne

Brak jest możliwości skutecznego powoływania się na zarzut niewłaściwego zastosowania prawa materialnego, o ile równocześnie nie zostaną także zakwestionowane ustalenia faktyczne, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie.

Po przekazaniu akt sprawy wraz z odwołaniem organowi odwoławczemu organ I instancji nie jest władny podejmować czynności w sprawie zawisłej w postępowaniu odwoławczym, w tym sprostować oczywistą omyłkę. Przeszkoda taka istnieje niezależnie od tego, że przepis art. 215 ustawy - Ordynacja podatkowa nie określa granic czasowych, w których można sprostować błąd rachunkowy lub inną oczywistą omyłkę w wydanej

1. Prawidłowo organ odwoławczy umorzył postępowanie podatkowe w stosunku do płatnika N., uznając, iż od dnia 1.01.2003 r. brak jest podstaw prawnych do orzekania w sprawie odpowiedzialności płatnika z tytułu niepobranego i nieodprowadzonego podatku dochodowego od osób fizycznych od wypłaconych w 2003 r. diet pracownikom ponad wysokość określoną w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej