Organ egzekucyjny nie jest i nie może być organem odwoławczym w stosunku do wierzyciela. Organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Organem właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie wierzyciela wyrażające stanowisko w zakresie zarzutów /art. 34 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym

Posiadanie gruntu przez właściciela - spółkę akcyjną, które było podstawą kwalifikowania spornych gruntów jako grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej do chwili ogłoszenia upadłości Spółki, po tym zdarzeniu, pozostaje nadal posiadaniem samoistnym. Brak jest zatem uzasadnionych podstaw, aby z chwilą objęcia obowiązków przez syndyka posiadanie gruntów przez podatnika, które jest stanem

Ujawnienie po wydaniu decyzji nakazującej rozbiórkę budynku na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ jak też po oddaleniu skargi na tą decyzję przez sąd administracyjny okoliczności, że w latach osiemdziesiątych istniał już na tym terenie budynek, który został zalegalizowany, nie może uzasadniać zarzutu skargi kasacyjnej, że wyrok został wydany

1. Orzeczenie o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ może być wydane po stwierdzeniu, że obiekt ten zrealizowano w warunkach samowoli budowlanej oraz na terenie, który nie był przeznaczony na ten cel w miejscowym planie zagospodarowania obowiązującym w dacie budowy, 2. Do wydania nakazu

Brak legitymacji do wniesienia skargi kasacyjnej jest równoznaczny w skutkach z uznaniem, że skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Zgoda na ratyfikację Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzeczpospolitą Polską, z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z drugiej strony, sporządzonego w Brukseli dnia 16 grudnia 1991 r., ratyfikowanego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej dnia 20 października 1992 r. /Dz.U 1994 nr 11 poz. 38/ wyrażona w ustawie z dnia 4 lipca 1992 r. /

1. Zarzut oparty na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ skierowany być musi przeciwko wyrokowi sądu, a nie przeciwko decyzji organu podatkowego. 2. Artykuł 27 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie może stanowić samodzielnej podstawy skargi

1. Brak wyraźnego stwierdzenia, w skardze kasacyjnej, że art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ został naruszony, uniemożliwia sądowi w postępowaniu kasacyjnym podważenie ustalenia, iż wydatki na rzecz udziałowców spółki nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów. 2. Nie odpowiada wymogom z art. 176 w związku